Job 14

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

Az asszonytól született ember rövid életű és háborúságokkal bővelkedő.

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.

Mint a virág, kinyílik és elhervad, és eltünik, mint az árnyék és nem állandó.

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

Még az ilyen ellen is felnyitod-é szemeidet, tennen magaddal törvénybe állítasz-é engem?

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

Ki adhat tisztát a tisztátalanból? Senki.

Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

Nincsenek-é meghatározva napjai? Az ő hónapjainak számát te tudod; határt vetettél néki, a melyet nem hághat át.

Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.

Fordulj el azért tőle, hogy nyugodalma legyen, hogy legyen napjában annyi öröme, mint egy béresnek.

Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

Mert a fának van reménysége; ha levágják, ismét kihajt, és az ő hajtásai el nem fogynak.

Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:

Még ha megaggodik is a földben a gyökere, és ha elhal is a porban törzsöke:

Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

A víznek illatától kifakad, ágakat hajt, mint a csemete.

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

De ha a férfi meghal és elterül; ha az ember kimúlik, hol van ő?

Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

Mint a víz kiapad a tóból, a patak elapad, kiszárad:

Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

Úgy fekszik le az ember és nem kél fel; az egek elmúlásáig sem ébrednek, nem költetnek föl az ő álmukból.

Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

Vajha engem a holtak országában tartanál; rejtegetnél engemet addig, a míg elmúlik a te haragod; határt vetnél nékem, azután megemlékeznél rólam!

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

Ha meghal az ember, vajjon feltámad-é? *Akkor* az én hadakozásom minden idejében reménylenék, míglen elkövetkeznék az én elváltozásom.

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

Szólítanál és én felelnék néked, kivánkoznál a te kezednek alkotása után.

Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

De most számlálgatod az én lépéseimet, és nem nézed el az én vétkeimet!

Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

Gonoszságom egy csomóba van lepecsételve, és hozzáadod bűneimhez.

Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

Még a hegy is szétomlik, ha eldől; a szikla is elmozdul helyéről;

Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

A köveket lekoptatja a víz, a földet elsodorja annak árja: az ember reménységét is úgy teszed semmivé.

Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

Hatalmaskodol rajta szüntelen és ő elmegy; megváltoztatván az arczát, úgy bocsátod el őt.

Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

Ha tisztesség éri is fiait, nem tudja; ha megszégyenülnek, nem törődik velök.

Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.

Csak őmagáért fáj még a teste, és a lelke is őmagáért kesereg.