Proverbs 9

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j'ai mêlé;

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l'intelligence!

Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Celui qui reprend le moqueur s'attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu'il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t'aimera.

Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.

Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

Le commencement de la sagesse, c'est la crainte de l'Eternel; Et la science des saints, c'est l'intelligence.

Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

C'est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

Elle s'assied à l'entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

Et il ne sait pas que là sont les morts, Et que ses invités sont dans les vallées du séjour des morts.