Proverbs 9

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.
Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol.