Psalms 2

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

"Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

"Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!