Psalms 17

Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.

Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!

Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.

Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.

Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.

Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja

Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.

kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.

Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.

Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.

Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.

Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.

Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.

Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.

Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.

Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih

Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.

od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,

Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.

bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,

Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.

Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;

Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.

slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.

Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.

Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,

Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.

a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.