Proverbs 9

9:1

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

Mudrost je sazidala sebi kuću, i otesala sedam stupova.

9:2

Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

Poklala je svoje klanice, pomiješala svoje vino i postavila svoj stol.

9:3

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Poslala je svoje djevojke da objave svrh gradskih visina:

9:4

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

"Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!" A nerazumnima govori:

9:5

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

"Hodite, jedite od mojega kruha i pijte vina koje sam pomiješala.

9:6

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

Ostavite ludost, da biste živjeli, i hodite putem razboritosti."

9:7

Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Tko poučava podrugljivca, prima pogrdu, i tko prekorava opakoga, prima ljagu.

9:8

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Ne kori podsmjevača, da te ne zamrzi; kori mudra, da te zavoli.

9:9

Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

Pouči mudroga, i bit će još mudriji; uputi pravednoga, i uvećat će se njegovo znanje.

9:10

Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

Gospodnji strah početak je mudrosti, a razboritost je spoznaja Presvetog.

9:11

Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

"Po meni ti se umnožavaju dani i množe ti se godine života.

9:12

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

Ako si mudar, sebi si mudar; budeš li podsmjevač, sam ćeš snositi."

9:13

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

Gospođa ludost puna je strasti, prosta je i ne zna ništa.

9:14

A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

I sjedi na vratima svoje kuće na stolici, u gradskim visinama,

9:15

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

te poziva one koji prolaze putem, koji ravno idu svojim stazama:

9:16

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

"Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!" I nerazumnomu govori:

9:17

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

"Kradena je voda slatka i ugodno je potajno jesti kruh."

9:18

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

A on ne zna da su Sjene ondje, da uzvanici njezini počivaju u Podzemlju.