Job 11

Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:
آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
Skulde en ordflom bli uten svar, eller en ordgyter få rett?
آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
Skulde dine store ord drive menn til taushet, skulde du spotte uten at nogen skammer dig ut?
آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟
Og skal du få si: Ren er min lære, og skyldfri er jeg i dine øine?
تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.
Men bare Gud vilde tale og oplate sine leber mot dig
امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد
og åpenbare dig visdommens hemmeligheter, at det i dem er dobbelt forstand! Da måtte du nok innse at Gud tilgir dig noget av din misgjerning.
و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.
Mon du kan finne bunn i Guds vesen eller nå frem til den Allmektiges ytterste grense?
کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.
Himmelhøi er den, hvad kan du gjøre? Dypere enn dødsriket, hvad vet du?
آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.
Lengere enn jorden er dens mål og bredere enn havet.
عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست
Om han farer frem og setter i fengsel og sammenkaller retten, hvem vil da hindre ham?
اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟
For han, han kjenner de falske folk og ser uretten, uten at han trenger å gi akt på den,
زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.
og selv en uvettig mann får forstand, og et ungt villesel blir født til menneske.
شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.
Hvis du retter ditt hjerte og utbreder dine hender til ham -
اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،
er det synd i din hånd, da ha den bort og la ikke urett bo i dine telt -
از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،
ja, da skal du, fri for lyte, opløfte ditt åsyn og stå fast og ikke frykte;
آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.
for du skal glemme din møie, som forbifarne vann skal du komme den i hu.
همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.
Og lysere enn middagen blir da ditt liv; mørket blir for dig som morgenen.
زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.
Og du skal være trygg, for da er det håp, og når du har sett dig vel omkring, kan du legge dig trygt til ro.
با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.
Og du skal hvile, og ingen skal skremme dig op, og mange skal søke din yndest.
از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.
Men de ugudeliges øine tæres bort; de har ingen tilflukt mere, og deres håp er å utånde sjelen.
امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.