Psalms 9

Til sangmesteren, efter Mutlabbén; en salme av David.

Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos ĉiujn Viajn mirindaĵojn.

Jeg vil prise Herren av hele mitt hjerte, jeg vil forkynne alle dine undergjerninger.

Mi ĝojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.

Jeg vil glede og fryde mig i dig, jeg vil lovsynge ditt navn, du Høieste,

Ĉar miaj malamikoj turniĝas malantaŭen, Ili falas kaj pereas antaŭ Vi.

fordi mine fiender viker tilbake, faller og omkommer for ditt åsyn.

Ĉar Vi faris por mi juĝon kaj plenumon de leĝo; Vi sidiĝis sur la trono, Vi justa juĝanto.

For du har hjulpet mig til rett og dom, du har satt dig på tronen som rettferdig dommer.

Vi indignis kontraŭ la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por ĉiam kaj eterne.

Du har truet hedningene, tilintetgjort den ugudelige; deres navn har du utslettet evindelig og alltid.

La malamikoj malaperis, ruiniĝis por ĉiam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.

Fiendenes boliger er helt ødelagt for all tid, og byene har du omstyrtet, deres minne er tilintetgjort.

Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por juĝo.

Og Herren troner til evig tid, han har reist sin trone til dom,

Kaj Li juĝos la mondon kun justeco, Li plenumos leĝojn inter la popoloj kun senpartieco.

og han dømmer jorderike med rettferdighet, han avsier dom over folkene med rettvishet.

Kaj la Eternulo estos rifuĝo por la premato, Rifuĝo en la tempo de mizero.

Og Herren er en borg for den undertrykte, en borg i nødens tider.

Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, Ĉar Vi ne forlasas tiujn, kiuj serĉas Vin, ho Eternulo.

Og de som kjenner ditt navn, stoler på dig; for du har ikke forlatt dem som søker dig, Herre!

Kantu al la Eternulo, kiu loĝas sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.

Lovsyng Herren, som bor på Sion, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!

Ĉar venĝante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfeliĉuloj.

For han som hevner blod, kommer de elendige i hu, han glemmer ikke deres skrik.

Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,

Vær mig nådig, Herre! Se det jeg må lide av dem som hater mig, du som løfter mig op fra dødens porter,

Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi ĝoju pro Via savo.

forat jeg skal forkynne all din pris, i Sions datters porter fryde mig i din frelse.

Eniĝis la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkaptiĝis ilia piedo.

Hedningene er sunket i den grav de gravde; deres fot er fanget i det garn de skjulte.

Oni ekkonas la Eternulon laŭ la juĝo, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. Sela.

Herren er blitt kjent, han har holdt dom; han fanger den ugudelige i hans egne henders gjerning. Higgajon. Sela.

La malbonuloj reiru en Ŝeolon, Ĉiuj popoloj, kiuj forgesas Dion.

De ugudelige skal fare ned til dødsriket, alle hedninger, som glemmer Gud.

Ĉar ne por ĉiam malriĉulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.

For ikke skal den fattige glemmes for all tid; de saktmodiges håp skal ikke gå til grunne for evig.

Leviĝu, ho Eternulo, ke homoj ne tro fortiĝu; La popoloj estu juĝataj antaŭ Via vizaĝo.

Reis dig, Herre! La ikke mennesker få makt, la hedningene bli dømt for ditt åsyn! La frykt komme over dem, Herre! La hedningene kjenne at de er mennesker! Sela.

Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. Sela.