Psalms 2

2:1

Nahoana no mitabataba ny jentilisa, ary misaina anoano foana ny firenena?

Varför larma hedningarna och tänka folken fåfänglighet?

2:2

Ireo mpanjakan'ny tany mitsangana, Ary ny mpanapaka miara-mioko hanohitra an'i Jehovah sy ny Mesiany ka manao hoe:

Jordens konungar resa sig upp, och furstarna rådslå med varandra, mot HERREN och hans smorde:

2:3

"Aoka hotosantsika ny famatorany, ka hariantsika hiala amintsika ny famehezany."

»Låt oss slita sönder deras bojor och kasta deras band ifrån oss.»

2:4

Izay mipetraka any an-danitra mihomehy, ny Tompo maneso ireo.

Han som bor i himmelen ler, HERREN bespottar dem.

2:5

Dia hiteny azy amin'ny fahavinirany Izy ka hampangorohoro azy amin'ny fahatezerany hoe:

Då talar han till dem i sin vrede, och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:

2:6

"Izaho kosa efa nanendry ny Mpanjakako Tambonin'i Ziona, tendrombohitro masina."

»Jag själv har insatt min konung på Sion, mitt heliga berg.»

2:7

"Hilaza zava-boatendry Aho; Jehovah nilaza tamiko hoe: Zanako Hianao, Izaho niteraka anao androany.

Jag vill förtälja om vad beslutet är; HERREN sade till mig: »Du är min son, jag har i dag fött dig.

2:8

Mangataha amiko, dia homeko ho lovanao ny jentilisa ary ny faran'ny tany ho fanananao.

Begär av mig, så skall jag giva dig hedningarna till arvedel och jordens ändar till egendom.

2:9

Hotorotoroinao amin'ny tehim-by izy: toy ny famaky vilany tany no hanamontsamontsananao azy."

Du skall sönderslå dem med järnspira, såsom lerkärl skall du krossa dem.»

2:10

Ary amin'izany dia hendre ianareo, ry mpanjaka; minoa anatra ianareo, ry mpitsaran'ny tany.

Så kommen nu till förstånd, I konungar; låten varna eder, I domare på jorden.

2:11

Manompoa an'i Jehovah amin'ny fahatahorana, ary mifalia amin'ny fangovitana.

Tjänen HERREN med fruktan, och fröjden eder med bävan.

2:12

Manoroha ny zanaka, fandrao ho tezitra izy, ka ho very eny an-dalana ianareo; fa vetivety dia hirehitra ny fahatezerany. Sambatra izay rehetra mialoka aminy.

Hyllen sonen, så att han icke vredgas och I förgåns på eder väg; ty snart kunde hans vrede upptändas. Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.