I was a reproach among all mine enemies, but especially among my neighbours, and a fear to mine acquaintance: they that did see me without fled from me.
همهٔ دشمنانم، به خصوص همسایگانم
مرا تحقیر میکنند،
آشنایانم از من میترسند
و وقتی مرا در کوچه میبینند، میگریزند.
Oh how great is thy goodness, which thou hast laid up for them that fear thee; which thou hast wrought for them that trust in thee before the sons of men!
رحمت تو بر ترسندگانت چه نیکوست؛
همه میدانند که تو چقدر نیکویی
و آنهایی را که به تو توکّل میکنند
حمایت میکنی.