Ecclesiastes 10

Le mosche morte fanno puzzare e imputridire l’olio del profumiere; un po’ di follia guasta il pregio della sapienza e della gloria.

Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.

Il savio ha il cuore alla sua destra, ma lo stolto l’ha alla sua sinistra.

Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.

Anche quando lo stolto va per la via, il senno gli manca e mostra a tutti ch’è uno stolto.

Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.

Se il sovrano sale in ira contro di te, non lasciare il tuo posto; perché la dolcezza previene grandi peccati.

Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.

C’è un male che ho veduto sotto il sole, un errore che procede da chi governa:

Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:

che, cioè la stoltezza occupa posti altissimi, e i ricchi seggono in luoghi bassi.

Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

Ho veduto degli schiavi a cavallo, e de’ principi camminare a piedi come degli schiavi.

Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

Chi scava una fossa vi cadrà dentro, e chi demolisce un muro sarà morso dalla serpe.

[] Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.

Chi smuove le pietre ne rimarrà contuso, e chi spacca le legna corre un pericolo.

Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

Se il ferro perde il taglio e uno non l’arrota, bisogna che raddoppi la forza; ma la sapienza ha il vantaggio di sempre riuscire.

Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

Se il serpente morde prima d’essere incantato, l’incantatore diventa inutile.

Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

Le parole della bocca del savio son piene di grazia; ma le labbra dello stolto son causa della sua rovina.

Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

Il principio delle parole della sua bocca è stoltezza, e la fine del suo dire è malvagia pazzia.

Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.

Lo stolto moltiplica le parole; eppure l’uomo non sa quel che gli avverrà; e chi gli dirà quel che succederà dopo di lui?

Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

La fatica dello stolto lo stanca, perch’egli non sa neppur la via della città.

Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

Guai a te, o paese, il cui re è un fanciullo, e i cui principi mangiano fin dal mattino!

Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!

Beato te, o paese, il cui re è di nobile lignaggio, ed i cui principi si mettono a tavola al tempo convenevole, per ristorare le forze e non per ubriacarsi!

Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!

Per la pigrizia sprofonda il soffitto; per la rilassatezza delle mani piove in casa.

Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.

Il convito è fatto per gioire, il vino rende gaia la vita, e il danaro risponde a tutto.

Şölen eğlenmek için yapılır, Şarap yaşama sevinç katar, Paraysa her ihtiyacı karşılar.

Non maledire il re, neppur col pensiero; e non maledire il ricco nella camera ove tu dormi; poiché un uccello del cielo potrebbe spargerne la voce, e un messaggero alato pubblicare la cosa.

İçinden bile krala sövme, Yatak odanda zengine lanet etme, Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.