Song of Solomon 1

Il Cantico de’ Cantici di Salomone.

Alta kanto de Salomono.

Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.