Job 18

Felele pedig a sukhi Bildád, és monda:

Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

Mikor akartok a beszédnek véget vetni? Értsétek meg *a dolgot,* azután szóljunk.

Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.

Miért állíttatunk barmoknak, és miért vagyunk tisztátalanok a ti szemeitekben?

Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?

Te éretted, a ki szaggatja lelkét haragjában, vajjon elhagyattatik-é a föld, és felszakasztatik-é a kőszikla helyéről?

O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?

Sőt inkább a gonoszok világa kialuszik, és nem fénylik az ő tüzöknek szikrája.

Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.

A világosság elsötétedik az ő sátorában, szövétneke kialszik felette.

Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.

Erős léptei aprókká lesznek, saját tanácsa rontja meg őt.

De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.

Mert lábaival hálóba bonyolódik, és ó-verem felett jár.

Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.

A sarka tőrbe akad, és kelepcze fogja meg őt.

De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.

Hurok rejtetett el a földbe ellene, és zsineg az ő *szokott* ösvényén.

Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.

Mindenfelől félelmek rettentik őt, és üldözik őt léptennyomon.

De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.

Éhség emészti fel az ő erejét, és nyomorúság leselkedik oldala mellett.

Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.

Megemészti testének izmait, megemészti izmait a halál zsengéje.

De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.

Eltünik sátorából az ő bátorsága, és a félelmek királyához folyamodik ő.

Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.

Az lakik sátorában, a ki nem az övé, és hajlékára kénkövet szórnak.

Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.

Alant elszáradnak gyökerei, és felülről levágatik az ága.

Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.

Emlékezete elvész a földről, még az utczákon sem marad fel a neve.

Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.

A világosságról a sötétségbe taszítják, a föld kerekségéről elüldözik őt.

Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.

Sem fia, sem unokája nem lesz az ő népében, és semmi maradéka az ő tanyáján.

Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.

Az ő pusztulásától megborzadnak, a kik következnek és rettegés fogja el a most élő embereket.

Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.

Ilyenek az álnok embernek hajlékai, és ilyen annak lakóhelye, a ki nem tiszteli Istent.

Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.