Job 19

Felele pedig Jób, és monda:
Maar Job antwoordde en zeide:
Meddig búsítjátok még a lelkemet, és kínoztok engem beszéddel?
Hoe lang zult gijlieden mijn ziel bedroeven, en mij met woorden verbrijzelen?
Tízszer is meggyaláztatok már engem; nem pirultok, hogy így erősködtök ellenem?
Gij hebt nu tienmaal mij schande aangedaan; gij schaamt u niet, gij verhardt u tegen mij.
Még ha csakugyan tévedtem is, tévedésem énmagamra hárul.
Maar ook het zij waarlijk, dat ik gedwaald heb, mijn dwaling zal bij mij vernachten.
Avagy csakugyan pöffeszkedni akartok ellenem, és feddődni az én gyalázatom felett?
Indien gijlieden waarlijk u verheft tegen mij, en mijn smaad tegen mij drijft;
Tudjátok meg hát, hogy Isten alázott meg engem, és az ő hálójával ő vett engem körül.
Weet nu, dat God mij heeft omgekeerd, en mij met Zijn net omsingeld.
Ímé, kiáltozom az erőszak miatt, de meg nem hallgattatom, segélyért kiáltok, de nincsen igazság.
Ziet, ik roep, geweld! doch word niet verhoord; ik schreeuw, doch er is geen recht.
Utamat úgy elgátolta, hogy nem mehetek át rajta, és az én ösvényemre sötétséget vetett.
Hij heeft mijn weg toegemuurd, dat ik niet doorgaan kan, en over mijn paden heeft Hij duisternis gesteld.
Tisztességemből kivetkőztetett, és fejemnek koronáját elvevé.
Mijn eer heeft Hij van mij afgetrokken, en de kroon mijns hoofds heeft Hij weggenomen.
Megronta köröskörül, hogy elveszszek, és reménységemet, mint a fát, letördelé.
Hij heeft mij rondom afgebroken, zodat ik henenga, en heeft mijn verwachting als een boom weggerukt.
Felgerjesztette haragját ellenem, és úgy bánt velem, mint ellenségeivel.
Daartoe heeft Hij Zijn toorn tegen mij ontstoken, en mij bij Zich geacht als Zijn vijanden.
Seregei együtt jövének be és utat csinálnak ellenem, és az én sátorom mellett táboroznak.
Zijn benden zijn te zamen aangekomen, en hebben tegen mij haar weg gebaand, en hebben zich gelegerd rondom mijn tent.
Atyámfiait távol űzé mellőlem, barátaim egészen elidegenedtek tőlem.
Mijn broeders heeft Hij verre van mij gedaan; en die mij kennen, zekerlijk, zij zijn van mij vervreemd.
Rokonaim visszahúzódtak, ismerőseim pedig elfelejtkeznek rólam.
Mijn nabestaanden houden op, en mijn bekenden vergeten mij.
Házam zsellérei és szolgálóim idegennek tartanak engem, jövevény lettem előttök.
Mijn huisgenoten en mijn dienstmaagden achten mij voor een vreemde; een uitlander ben ik in hun ogen.
Ha a szolgámat kiáltom, nem felel, még ha könyörgök is néki.
Ik riep mijn knecht, en hij antwoordde niet; ik smeekte met mijn mond tot hem.
Lehelletem idegenné lett házastársam előtt, s könyörgésem az én ágyékom magzatai előtt.
Mijn adem is mijn huisvrouw vreemd; en ik smeek om der kinderen mijns buiks wil.
Még a kisdedek is megvetnek engem, ha fölkelek, ellenem szólnak nékem.
Ook versmaden mij de jonge kinderen; sta ik op, zo spreken zij mij tegen.
Megútált minden meghitt emberem; a kiket szerettem, azok is ellenem fordultak.
Alle mensen mijns heimelijken raads hebben een gruwel aan mij; en die ik liefhad, zijn tegen mij gekeerd.
Bőrömhöz és húsomhoz ragadt az én csontom, csak fogam húsával menekültem meg.
Mijn gebeente kleeft aan mijn huid en aan mijn vlees; en ik ben ontkomen met de huid mijner tanden.
Könyörüljetek rajtam, könyörüljetek rajtam, oh ti barátaim, mert az Isten keze érintett engem!
Ontfermt u mijner, ontfermt u mijner, o gij, mijn vrienden! want de hand Gods heeft mij aangeraakt.
Miért üldöztök engem úgy, mint az Isten, és mért nem elégesztek meg a testemmel?
Waarom vervolgt gij mij als God, en wordt niet verzadigd van mijn vlees?
Oh, vajha az én beszédeim leirattatnának, oh, vajha könyvbe feljegyeztetnének!
Och, of nu mijn woorden toch opgeschreven wierden. Och, of zij in een boek ook wierden ingetekend!
Vasvesszővel és ónnal örökre kősziklába metszetnének!
Dat zij met een ijzeren griffie en lood voor eeuwig in een rots gehouwen wierden!
Mert én tudom, hogy az én megváltóm él, és utoljára az én porom felett megáll.
Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan;
És miután ezt a bőrömet megrágják, testem nélkül látom meg az Istent.
En als zij na mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen;
A kit magam látok meg magamnak; az én szemeim látják meg, nem más. Az én veséim megemésztettek én bennem;
Denwelken ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zien zullen, en niet een vreemde; mijn nieren verlangen zeer in mijn schoot.
Mert ezt mondjátok: Hogyan fogjuk őt üldözni! *látva,* hogy a dolog gyökere én bennem rejlik.
Voorwaar, gij zoudt zeggen: Waarom vervolgen wij hem? Nademaal de wortel der zaak in mij gevonden wordt.
Féljetek a fegyvertől, mert a fegyver a bűnök miatt való büntetés, hogy megtudjátok, hogy van ítélet!
Schroomt u vanwege het zwaard; want de grimmigheid is over de misdaden des zwaards; opdat gij weet, dat er een gericht zij.