Psalms 2

למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

[] Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı.

ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor.

אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

[] RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

[] Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara!