Ecclesiastes 10

זבובי מות יבאיש יביע שמן רוקח יקר מחכמה מכבוד סכלות מעט׃

همان‌طور که مگسهای مُرده شیشه عطر را متعفّن می‌سازند، یک عمل کوچک احمقانه نیز می‌تواند حکمت و عزّت یک شخص را از بین ببرد.

לב חכם לימינו ולב כסיל לשמאלו׃

دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.

וגם בדרך כשהסכל הלך לבו חסר ואמר לכל סכל הוא׃

آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.

אם רוח המושל תעלה עליך מקומך אל תנח כי מרפא יניח חטאים גדולים׃

وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.

יש רעה ראיתי תחת השמש כשגגה שיצא מלפני השליט׃

بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.

נתן הסכל במרומים רבים ועשירים בשפל ישבו׃

به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.

ראיתי עבדים על סוסים ושרים הלכים כעבדים על הארץ׃

غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.

חפר גומץ בו יפול ופרץ גדר ישכנו נחש׃

کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.

מסיע אבנים יעצב בהם בוקע עצים יסכן בם׃

کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.

אם קהה הברזל והוא לא פנים קלקל וחילים יגבר ויתרון הכשיר חכמה׃

اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.

אם ישך הנחש בלוא לחש ואין יתרון לבעל הלשון׃

قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.

דברי פי חכם חן ושפתות כסיל תבלענו׃

کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.

תחלת דברי פיהו סכלות ואחרית פיהו הוללות רעה׃

ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.

והסכל ירבה דברים לא ידע האדם מה שיהיה ואשר יהיה מאחריו מי יגיד לו׃

شخص احمق زیاد حرف می‌زند. هیچ‌کس نمی‌داند که بعداً چه اتّفاقی خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید بعد از مرگ چه خواهد شد.

עמל הכסילים תיגענו אשר לא ידע ללכת אל עיר׃

کار آدم نادان را فرسوده می‌کند، به طوری که حتّی نمی‌تواند راه خانهٔ خود را پیدا کند.

אי לך ארץ שמלכך נער ושריך בבקר יאכלו׃

افسوس به حال کشوری که پادشاه آن اختیاری از خود نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند!

אשריך ארץ שמלכך בן חורים ושריך בעת יאכלו בגבורה ולא בשתי׃

خوشا به حال سرزمینی که پادشاهش نجیب‌زاده باشد و رهبران آن به موقع و به اندازه بخورند و بنوشند و مست نکنند!

בעצלתים ימך המקרה ובשפלות ידים ידלף הבית׃

در اثر تنبلی سقف خانه چِکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

לשחוק עשים לחם ויין ישמח חיים והכסף יענה את הכל׃

جشن خوشی می‌آورد و شراب سرمستی، امّا بدون پول هیچ‌کدام را نمی‌توانی داشته باشی.

גם במדעך מלך אל תקלל ובחדרי משכבך אל תקלל עשיר כי עוף השמים יוליך את הקול ובעל הכנפים יגיד דבר׃

به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.