Job 14

Nou menm moun, se nan vant fanm nou soti. Lavi nou kout, men li pa manke traka!

Čovjek koga je žena rodila kratka je vijeka i pun nevolja.

Nou parèt tankou yon flè. Epi lamenm nou fennen. Nou disparèt tankou yon nwaj k'ap pase.

K'o cvijet je nikao i vene već, poput sjene bježi ne zastajuć'.

Epi, Bondye, se sa w'ap louvri je ou gade. Se sa w'ap fè kanpe devan ou pou jije l'?

Na takva, zar, ti oči otvaraš i preda se na sud ga izvodiš?

Ki moun ki ka fè dlo pwòp soti nan yon sous sal? Pesonn moun.

Tko će čisto izvuć' iz nečista? Nitko!

Tan chak moun gen pou l' viv la fikse deja depi lontan. Kantite mwa li gen pou l' viv la, se nan men ou sa rete. Anyen pa ka chanje.

Pa kad su njegovi dani odbrojeni, kad mu broj mjeseci o tebi ovisi, kad mu granicu stavljaš neprijelaznu,

Tanpri, wete je ou sou mwen. Kite m' pran yon ti souf. Tankou moun ki fin pase yon jounen ap travay di, kite m' pran yon ti kanpo.

skini s njega pogled da počinut' može, poput najamnika da svoj dan uživa.

Toujou gen yon ti espwa pou yon pyebwa. Yo te mèt koupe l', l'ap toujou pouse ankò, li p'ap mouri.

TÓa ni drvu nije nada sva propala, posječeno, ono opet prozeleni i mladice nove iz njega izbiju.

Rasin li yo te mèt fin vye nan tè a, bout chouk la te mèt fin chèch,

Ako mu korijen i ostari u zemlji, ako mu se panj i sasuši u prahu,

depi li jwenn dlo, l'ap boujonnen, l'ap pouse kreyòl.

oćutjevši vodu, ono će propupat' i pustiti grane kao stablo novo.

Men moun, depi yo mouri, yo tounen kadav. Lè yo kase kòd, ou pa wè kote yo fè.

Al' kad čovjek umre, ostaje pokošen, kad smrtnik izdahne, gdje li je on tada?

Letan ka cheche, larivyè ka sispann koule.

Može sva voda iz mora ispariti i presahnut' rijeke, isušit posvema',

Men, kote yon moun mouri kouche a, pa gen leve pou li ankò. Poul va fè dan anvan y'a leve vivan ankò, anvan y'a leve soti nan dòmi yo a.

al' čovjek kad legne, ne ustaje više, dok nebesa bude, neće se podići, od sna se svojega probuditi neće.

Si sèlman ou ta vle kache m' nan peyi kote mò yo ye a? Si ou te ka kite m' la jouk kòlè ou la fin pase? Apre sa, ou ta fikse yon dat pou chonje m' ankò.

O, kad bi me htio skriti u Šeolu, zakloniti me dok srdžba ti ne mine, dÓati mi rok kad ćeš me se spomenuti,

Men, sa m'ap di la a? Eske moun mouri ka leve? Sa pa fè anyen. Mwen ta tann move tan sa a fin pase, jouk sa ta bon pou mwen ankò.

- jer, kad umre čovjek, zar uskrsnut' može? - čekao bih te sve dane vojske svoje dok ne bi došao da mi smjenu dadeš.

Lè sa a, ou ta rele m', mwen ta reponn ou. Ou ta kontan wè sa ou te fè ak men ou lan.

Zvao bi me, a ja bih se odazvao: zaželio si se djela svojih ruku.

Lè sa a, ou ta gade jan m'ap mache a, men, ou pa ta chonje sa m' te konn fè ki mal.

A sad nad svakim mojim vrebaš korakom, nijednog mi grijeha nećeš oprostiti,

Ou ta padonnen m' peche m' yo, ou ta mare yo tout fè yon pakèt voye jete.

u vreći si prijestup moj zapečatio i krivicu moju svu si zapisao.

Rive yon lè se pou mòn yo anfale, se pou wòch yo woule desann.

Vaj! K'o što se jednom uruši planina, k'o što se hridina s mjesta svog odvali,

Rive yon lè dlo ap fin manje wòch yo, lapli ap fin bwote tout tè a desann. Konsa tou, rive yon lè ou wete tout espwa nan kè moun.

k'o što voda kamen s vremenom istroši, a pljusak bujicom zemlju svu sapere, tako uništavaš nadu u čovjeku.

Ou kraze yo nèt anba men ou, epi yo mouri. Ou fè moun pa ka rekonèt yo, epi ou voye yo ale.

Oborio si ga - on ode za svagda, nagrđena lica, otjeran, odbačen.

Moun fè lwanj pitit mò yo, men mò yo menm yo pa konn anyen. Moun pase yo nan betiz, men yo menm, sa pa di yo anyen.

Djecu mu poštuju - o tom ništa ne zna; ako su prezrena - o tom ne razmišlja.

Yon sèl soufrans yo santi se sa k'ap manje yo nan tout kò yo a. Se pou tèt pa yo ase y'ap plenyen!

On jedino pati zbog svojega tijela, on jedino tuži zbog svojeg života."