Job 18

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l'intelligence, puis nous parlerons.

“Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?

La lumière du méchant s'éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

“Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.

La lumière s'obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s'éteindra.

Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.

Ses pas assurés seront à l'étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.

Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s'empare de lui;

Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.

Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

Des terreurs l'assiègent, l'entourent, Le poursuivent par derrière.

Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.

La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

Les parties de sa peau sont l'une après l'autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

Nul des siens n'habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.

Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n'est plus sur la face des champs.

Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.

Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.

Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu'il habitait.

Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d'effroi.

Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

Point d'autre destinée pour le méchant, Point d'autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!

Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı’yı tanımayanların varacağı yer budur.”