Job 11

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

Cette multitude de paroles ne trouvera-t-elle point de réponse, Et suffira-t-il d'être un discoureur pour avoir raison?

“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?

Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

Tu dis: Ma manière de voir est juste, Et je suis pur à tes yeux.

Tanrı’ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’

Oh! si Dieu voulait parler, S'il ouvrait les lèvres pour te répondre,

Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

Et s'il te révélait les secrets de sa sagesse, De son immense sagesse, Tu verrais alors qu'il ne te traite pas selon ton iniquité.

Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

Prétends-tu sonder les pensées de Dieu, Parvenir à la connaissance parfaite du Tout-Puissant?

“Tanrı’nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten’in sınırlarına ulaşabilir misin?

Elle est aussi haute que les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu?

Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

La mesure en est plus longue que la terre, Elle est plus large que la mer.

Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

S'il passe, s'il saisit, S'il traîne à son tribunal, qui s'y opposera?

“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O’na engel olabilir?

Car il connaît les vicieux, Il voit facilement les coupables.

Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

L'homme, au contraire, a l'intelligence d'un fou, Il est né comme le petit d'un âne sauvage.

Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

Pour toi, dirige ton coeur vers Dieu, Etends vers lui tes mains,

“O’na yüreğini adar, Ellerini açarsan,

Eloigne-toi de l'iniquité, Et ne laisse pas habiter l'injustice sous ta tente.

İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

Alors tu lèveras ton front sans tache, Tu seras ferme et sans crainte;

Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

Tu oublieras tes souffrances, Tu t'en souviendras comme des eaux écoulées.

Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

Tes jours auront plus d'éclat que le soleil à son midi, Tes ténèbres seront comme la lumière du matin,

Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera plus vaine; Tu regarderas autour de toi, et tu reposeras en sûreté.

Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

Tu te coucheras sans que personne ne te trouble, Et plusieurs caresseront ton visage.

Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

Mais les yeux des méchants seront consumés; Pour eux point de refuge; La mort, voilà leur espérance!

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”