Song of Solomon 1

Salomon korkea veisu.

Alta kanto de Salomono.

Hän suuta antakoon minun, suunsa antamisella; sillä sinun rakkautesi on suloisempi kuin viina,

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

Sinun hyväin voidettes hajuin tähden. Sinun nimes on vuodatettu öljy; sen piikaiset sinua rakastavat.

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

Vedä minua, niin me juoksemme perässäs: Kuningas vie minun kammioonsa: Me iloitsemme ja riemuitsemme sinusta, me muistamme sinun rakkauttas enempi kuin viinaa: hurskaat rakastavat sinua.

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

Minä olen musta, mutta sangen otollinen, te Jerusalemin tyttäret, niinkuin Kedarin majat, niinkuin Salomon kirjoiteltu vaate.

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

Älkäät sitä katsoko, että minä niin musta olen; sillä päivä on minun polttanut: minun äitini lapset vihastuivat minun päälleni: he ovat asettaneet minun viinamäen vartiaksi, mutta en minä varjellut viinamäkeäni.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

Sano minulle sinä, jota minun sieluni rakastaa: kussas laidunta pidät, ja kussas lounaalla lepäät? ettei minun pitäisi poikkeeman kumppanies lauman tykö.

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

Jos et sinä sinuas tunne, sinä kaikkein ihanaisin vaimoin seassa, niin mene lammasten jäljille, ja kaitse vohlias paimenien huonetten tykönä.

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

Minä vertaan sinun, ystäväni, ratsaskaluihini, Pharaon vaunuihin.

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

Sinun sasupääs ovat ihanat pankkuin keskellä, ja sinun kaulas kultakäädyissä.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

Me teemme sinulle kultaiset pankut, hopianastoilla.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

Kuin kuningas istui pöytänsä tykönä, antoi nardukseni hajunsa.

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

Ystäväni on minun mirrhamkimppuni, joka minun rinnoillani riippuu.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

Minun ystäväni on minulle Kyprin viinamarjan rypäle, Engeddin viinamäessä.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

Katso, armaani, sinä olet ihana: katso, sinä olet ihana, silmäs ovat niinkuin kyhkyläisen silmät.

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

Katso, ystäväni, sinä olet ihana ja suloinen, ja meidän vuoteemme myös viheriöitsee.

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

Meidän huoneemme kaaret ovat sedripuusta, vuolteet hongasta.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.