Song of Solomon 1

زیباترین غزلهای سلیمان. محبوبه

Bruden talar om och till brudgummen v.Sångernas sång av Salomo.

مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو گواراتر از شراب است.

 Kyssar give han mig, kyssar av sin mun!  Ty din kärlek är mer ljuv än vin.

تو خوشبو هستی. نام تو رایحه مطبوع عطرهاست و دختران عاشق تو می‌شوند.

 Ljuv är doften av dina salvor,  ja, en utgjuten salva är ditt namn;  fördenskull hava tärnorna dig kär.

بیا مرا بردار تا با هم از اینجا فرار کنیم. پادشاه من باش و مرا به اتاقت ببر، تا با هم خوش باشیم، زیرا محبّت تو خوشتر از شراب است. عجیب نیست که همهٔ دختران شیدای تو هستند.

 Drag mig med dig!  Med hast vilja vi följa dig.  Ja, konungen har fört mig in i sina gemak;  Vi vilja fröjdas och vara glada över dig,  vi vilja prisa din kärlek högre än vin;  med rätta har man dig kär.               ----

ای دختران اورشلیم، من سیه‌چرده، امّا زیبا هستم، همچون چادر‌های قیدار و پرده‌های زرّین بارگاه سلیمان.

 Svart är jag, dock är jag täck,      I Jerusalems döttrar,  lik Kedars hyddor,      lik Salomos tält.

به‌خاطر رنگ پوستم این چنین به من نگاه نکنید، زیرا آفتاب مرا سوزانده. برادرانم بر من خشمگین بودند و مرا به نگهبانی تاکستانها گماشتند. ولی من نتوانستم حتّی از تاکستان بدن خود مراقبت کنم.

 Sen icke därpå att jag är så svart,  att solen har bränt mig så.  Min moders söner blevo vreda på mig  och satte mig till vingårdsvakterska;  min egen vingård kunde jag icke vakta.

ای عشق من، به من بگو که گلّه‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا در بین گلّه‌های دوستانت به دنبال تو بگردم؟ محبوب

 »Säg mig, du som min själ har kär:  Var för du din hjord i bet?  Var låter du den vila om middagen?  Må jag slippa att gå lik en vilsekommen kvinna  vid dina vänners hjordar.»

ای زیباتر از تمام زنها، اگر نمی‌دانی، رد گلّه‌ها را دنبال کن و بُزغاله‌هایت را در کنار چادر‌های چوپانها بچران.

 »Om du icke vet det,      du skönaste bland kvinnor,  så gå blott åstad i hjordens spår,      och för dina killingar i bet      vid herdarnas tält.»               ----

محبوبهٔ من، تو همچون مادیانهای ارابهٔ فرعون زیبا هستی.

 »Vid ett sto i Faraos spann      förliknar jag dig, min älskade.

گیسوان سیاه تو چهره‌ات را می‌آرایند، و مانند جواهر گردنت را زینت می‌دهند.

 Dina kinder äro så täcka med sina kedjehängen,      din hals med sina pärlerader.

ما برایت گوشواره‌های طلا، با گیره‌های نقره می‌سازیم. محبوبه

 Kedjehängen av guld vilja vi skaffa åt dig      med silverkulor på.»

پادشاه من بر بستر خود آرمیده و رایحه عطر من همه‌جا را پر کرده.

 »Medan konungen håller sin fest,      sprider min nardus sin doft.

محبوب من در آغوشم، همچون مُر، عطر خوشبو دارد.

 Min vän är för mig ett myrragömme,      som jag bär i min barm.

محبوب من مانند گُلهای وحشی است که در باغهای «عین جدی» می‌رویند. محبوب

 Min vän är för mig en klase cyperblommor      från En-Gedis vingårdar.»

ای محبوبهٔ من، تو چقدر زیبا هستی. چشمان تو همانند چشمهای کبوتر است. محبوبه

 »Vad du är skön, min älskade!      Vad du är skön!      Dina ögon äro duvor.»

عزیز من، تو واقعاً شیرین و دوست داشتنی هستی. چمن سبز، بستر ما،

 »Vad du är skön, min vän!      Ja, ljuvlig är du,      och grönskande är vårt viloläger.

و درختان سرو و صنوبر، سایبان ما هستند.

 Bjälkarna i vår boning äro cedrar,      och cypresser vår väggpanel.»         2, bruden talar åter v.  3--5.  -- Bruden          talar till Jerusalems döttrar v.  6--7.             -- Bruden talar v.  8--9, anför          brudgummens ord v.  10--14.  -- Vers om           vingårdens fiender v.  15.  -- Bruden                     talar v.  16--17.