Job 11

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

Skulde en ordflom bli uten svar, eller en ordgyter få rett?

آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

Skulde dine store ord drive menn til taushet, skulde du spotte uten at nogen skammer dig ut?

تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

Og skal du få si: Ren er min lære, og skyldfri er jeg i dine øine?

امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

Men bare Gud vilde tale og oplate sine leber mot dig

و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

og åpenbare dig visdommens hemmeligheter, at det i dem er dobbelt forstand! Da måtte du nok innse at Gud tilgir dig noget av din misgjerning.

کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

Mon du kan finne bunn i Guds vesen eller nå frem til den Allmektiges ytterste grense?

آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

Himmelhøi er den, hvad kan du gjøre? Dypere enn dødsriket, hvad vet du?

عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

Lengere enn jorden er dens mål og bredere enn havet.

اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

Om han farer frem og setter i fengsel og sammenkaller retten, hvem vil da hindre ham?

زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

For han, han kjenner de falske folk og ser uretten, uten at han trenger å gi akt på den,

شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

og selv en uvettig mann får forstand, og et ungt villesel blir født til menneske.

اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

Hvis du retter ditt hjerte og utbreder dine hender til ham -

از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

er det synd i din hånd, da ha den bort og la ikke urett bo i dine telt -

آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

ja, da skal du, fri for lyte, opløfte ditt åsyn og stå fast og ikke frykte;

همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

for du skal glemme din møie, som forbifarne vann skal du komme den i hu.

زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

Og lysere enn middagen blir da ditt liv; mørket blir for dig som morgenen.

با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

Og du skal være trygg, for da er det håp, og når du har sett dig vel omkring, kan du legge dig trygt til ro.

از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.

Og du skal hvile, og ingen skal skremme dig op, og mange skal søke din yndest.

امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

Men de ugudeliges øine tæres bort; de har ingen tilflukt mere, og deres håp er å utånde sjelen.