Ecclesiastes 10

همان‌طور که مگسهای مُرده شیشه عطر را متعفّن می‌سازند، یک عمل کوچک احمقانه نیز می‌تواند حکمت و عزّت یک شخص را از بین ببرد.

Giftige fluer får salvelagerens salve til å lukte ille og gjære; endog et lite grand dårskap ødelegger en mann som utmerker sig ved visdom eller ære.

دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.

Den vises hu er vendt til høire, men dårens hu til venstre.

آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.

Og hvor som helst dåren ferdes, fattes det ham forstand, og han lar alle merke at han er en dåre.

وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.

Reiser herskerens vrede sig mot dig, så forlat ikke din post! For saktmodighet holder store synder nede.

بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.

Der er et onde som jeg har sett under solen - et misgrep som utgår fra makthaveren:

به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.

Dårskapen sitter i høie stillinger, mens fornemme folk må sitte lavt.

غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.

Jeg har sett tjenere ride på hester og fyrster gå til fots som tjenere.

کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.

Den som graver en grav, kan falle i den, og den som river et gjerde, kan bli bitt av en orm.

کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.

Den som bryter sten, kan få en skade av det; den som hugger ved, kan komme i fare ved det.

اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.

Når øksen er sløv, og han ikke har slipt eggen, så må han bruke dess større kraft; men visdom har den fordel at den gjør alt på rette måte.

قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.

Når ormen biter uten besvergelse, har tungens eier ingen nytte av den.

کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.

Ord fra den vises munn er liflige, men dårens leber ødelegger ham selv.

ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.

De første ord av hans munn er dårskap, og enden på hans tale er farlig galskap.

شخص احمق زیاد حرف می‌زند. هیچ‌کس نمی‌داند که بعداً چه اتّفاقی خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید بعد از مرگ چه خواهد شد.

Dåren taler mange ord, enda mennesket ikke vet hvad som skal hende, og hvem sier ham hvad som skal hende efter hans tid?

کار آدم نادان را فرسوده می‌کند، به طوری که حتّی نمی‌تواند راه خانهٔ خود را پیدا کند.

Dårens strev tretter ham, han som ikke engang vet veien til byen.

افسوس به حال کشوری که پادشاه آن اختیاری از خود نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند!

Ve dig, du land som har et barn til konge, og hvis fyrster holder måltid om morgenen!

خوشا به حال سرزمینی که پادشاهش نجیب‌زاده باشد و رهبران آن به موقع و به اندازه بخورند و بنوشند و مست نکنند!

Lykkelige land som har en konge av edel ætt, og hvis fyrster holder måltid i sømmelig tid, som menn og ikke som drankere!

در اثر تنبلی سقف خانه چِکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

Når latheten råder, synker bjelkene sammen, og lar en hendene henge, så drypper det inn i huset.

جشن خوشی می‌آورد و شراب سرمستی، امّا بدون پول هیچ‌کدام را نمی‌توانی داشته باشی.

For å more sig holder de gjestebud, og vinen legger glede over livet; alt sammen fås for penger.

به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.

Ikke engang i dine tanker må du banne kongen, og ikke engang i ditt sengkammer må du banne den rike; for himmelens fugler bærer lyden avsted, og de vingede skapninger melder dine ord.