Psalms 80

ای شبان اسرائیل به ما گوش بده. ای که طایفهٔ یوسف را همانند گلّهٔ گوسفند راهنمایی می‌کنی و بر بالای فرشتگان نگهبان جلوس نموده‌ای، تجلّی فرما.

Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest between the cherubims, shine forth.

قدرت خود را بر طایفه‌های افرایم، بنیامین و منسی نمایان ساز و ما را نجات بده.

Before Ephraim and Benjamin and Manasseh stir up thy strength, and come and save us.

خدایا، ما را بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

Turn us again, O God, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

ای خداوند متعال، تا به کی بر قوم خود غضبناک خواهی بود و دعای ما را مستجاب نخواهی کرد؟

O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?

غم و غصّه را خوراک ما ساختی و جام ما را از اشک لبریز گرداندی.

Thou feedest them with the bread of tears; and givest them tears to drink in great measure.

سرزمین ما را میدان تاخت و تاز همسایگان ما کردی و دشمنان ما، ما را مسخره می‌کنند.

Thou makest us a strife unto our neighbours: and our enemies laugh among themselves.

ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

Turn us again, O God of hosts, and cause thy face to shine; and we shall be saved.

تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی.

Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.

آنجا را پاک کردی و قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند.

Thou preparedst room before it, and didst cause it to take deep root, and it filled the land.

کوهها را با سایهٔ خود پوشاندند و با شاخه‏‌های خویش درختان سرو را دربر گرفتند.

The hills were covered with the shadow of it, and the boughs thereof were like the goodly cedars.

شاخه‏‌های خود را تا سواحل دریای مدیترانه از یک سو و تا رود فرات از سوی دیگر گستردند.

She sent out her boughs unto the sea, and her branches unto the river.

پس چرا دیوارهای آن را فرو ریختی، تا هر رهگذری میوه‌های آن را بچیند؟

Why hast thou then broken down her hedges, so that all they which pass by the way do pluck her?

گرازها آن را پایمال کنند و حیوانات وحشی آن را بخورند.

The boar out of the wood doth waste it, and the wild beast of the field doth devour it.

ای خدای لشکرها، به سوی ما بازگرد، از آسمان نگاه کن و ببین، و بر این درخت مو توجّه فرما.

Return, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine;

بیا و این تاکی را که خودت نشاندی، حفظ کن، این تاکی که آن را تنومند نمودی.

And the vineyard which thy right hand hath planted, and the branch that thou madest strong for thyself.

دشمنان ما، آن را آتش زدند و ویران کردند، پس آنها را به غضب خود گرفتار کن و از بین ببر.

It is burned with fire, it is cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.

امّا از قومی که خودت برگزیده‌ای و قدرت بخشیده‌ای حمایت کن و محافظت فرما.

Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou madest strong for thyself.

ما هرگز دوباره از تو روی بر نمی‌تابیم، ما را زنده نگه‌دار و ما تو را ستایش خواهیم كرد.

So will not we go back from thee: quicken us, and we will call upon thy name.

ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.

Turn us again, O LORD God of hosts, cause thy face to shine; and we shall be saved.