Job 12

آیا فکر می‌کنید که شما صدای همهٔ مردم هستید؟ و اگر بمیرید، حکمت هم با شما می‌میرد؟

And Job answered and said,

آیا فکر می‌کنید که شما صدای همهٔ مردم هستید؟ و اگر بمیرید، حکمت هم با شما می‌میرد؟

No doubt but ye are the people, and wisdom shall die with you.

امّا بدانید که من هم به اندازهٔ شما عقل دارم و از شما کمتر نیستم. چیزهایی را که گفتید هرکسی می‌داند.

But I have understanding as well as you; I am not inferior to you: yea, who knoweth not such things as these?

در گذشته، هرگاه پیش خدا دعا می‌کردم، او دعای مرا اجابت می‌فرمود، امّا اکنون، درحالی‌که گناهی ندارم، حتّی دوستانم به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

I am as one mocked of his neighbour, who calleth upon God, and he answereth him: the just upright man is laughed to scorn.

آنهایی که آسوده و آرامند به مصیبت‌زدگان توهین می‌کنند و به افتادگان لگد می‌زنند.

He that is ready to slip with his feet is as a lamp despised in the thought of him that is at ease.

امّا خانهٔ دزدان و کسانی‌که خدا را خشمگین می‌سازند، در امان می‌باشند. آنها به قدرت خود متّکی هستند نه به خدا.

The tabernacles of robbers prosper, and they that provoke God are secure; into whose hand God bringeth abundantly.

چیزهایی را که شما می‌گویید، اگر از حیوانات بپرسید، به شما می‌آموزند. اگر از پرندگان سؤال کنید، به شما جواب می‌دهند. نباتات زمین برایتان بیان می‌کنند؛ و حتّی ماهیان به شما می‌گویند که دست پُر قدرت خدا همه‌چیز را آفریده است.

But ask now the beasts, and they shall teach thee; and the fowls of the air, and they shall tell thee:

چیزهایی را که شما می‌گویید، اگر از حیوانات بپرسید، به شما می‌آموزند. اگر از پرندگان سؤال کنید، به شما جواب می‌دهند. نباتات زمین برایتان بیان می‌کنند؛ و حتّی ماهیان به شما می‌گویند که دست پُر قدرت خدا همه‌چیز را آفریده است.

Or speak to the earth, and it shall teach thee: and the fishes of the sea shall declare unto thee.

چیزهایی را که شما می‌گویید، اگر از حیوانات بپرسید، به شما می‌آموزند. اگر از پرندگان سؤال کنید، به شما جواب می‌دهند. نباتات زمین برایتان بیان می‌کنند؛ و حتّی ماهیان به شما می‌گویند که دست پُر قدرت خدا همه‌چیز را آفریده است.

Who knoweth not in all these that the hand of the LORD hath wrought this?

زندگی هر موجود زنده و نَفَس تمام بشر در دست اوست.

In whose hand is the soul of every living thing, and the breath of all mankind.

همان‌طور که با زبان مزهٔ غذاهای خوب را می‌چشیم با گوش هم کلام حقیقت را تشخیص می‌دهیم.

Doth not the ear try words? and the mouth taste his meat?

اشخاص پیر دانا هستند، امّا خدا دانا و تواناست. اشخاص پیر بصیرت دارند، ولی خدا دارای بصیرت و قدرت است.

With the ancient is wisdom; and in length of days understanding.

اشخاص پیر دانا هستند، امّا خدا دانا و تواناست. اشخاص پیر بصیرت دارند، ولی خدا دارای بصیرت و قدرت است.

With him is wisdom and strength, he hath counsel and understanding.

آنچه را که خدا خراب کند، هیچ‌کسی نمی‌تواند آباد نماید. اگر خدا کسی را به زندان بیاندازد، کسی نمی‌تواند او را آزاد کند.

Behold, he breaketh down, and it cannot be built again: he shutteth up a man, and there can be no opening.

هرگاه باران را متوقّف سازد، زمین خشک می‌شود و اگر توفان را بفرستد، زمین را زیر آب غرق می‌کند.

Behold, he withholdeth the waters, and they dry up: also he sendeth them out, and they overturn the earth.

بلی، خدا دانا و تواناست و اختیار فریب‌دهندگان و فریب‌خوردگان در دست اوست.

With him is strength and wisdom: the deceived and the deceiver are his.

او حکمت حاکمان را از ایشان می‌گیرد و کارهای رهبران را مانند احمقان می‌سازد.

He leadeth counsellors away spoiled, and maketh the judges fools.

پادشاهان را خلع و اسیر خود می‌کند.

He looseth the bond of kings, and girdeth their loins with a girdle.

کاهنان را حقیر و زورمندان را سرنگون می‌سازد.

He leadeth princes away spoiled, and overthroweth the mighty.

قدرت سخن معتمدان و فهم اشخاص پیر را از بین می‌برد.

He removeth away the speech of the trusty, and taketh away the understanding of the aged.

حاکمان را ذلیل و زورمندان را حقیر می‌کند.

He poureth contempt upon princes, and weakeneth the strength of the mighty.

چیزهایی را که تاریک و مبهم هستند روشن می‌سازد.

He discovereth deep things out of darkness, and bringeth out to light the shadow of death.

به ملّتها قوّت و نیرو می‌بخشد و سپس آنها را از بین می‌برد. به تعدادشان می‌افزاید و سپس آنها را به دست دشمن می‌سپارد.

He increaseth the nations, and destroyeth them: he enlargeth the nations, and straiteneth them again.

حکمت رهبران را از آنها می‌گیرد و آنها را در بیابان آواره می‌سازد.

He taketh away the heart of the chief of the people of the earth, and causeth them to wander in a wilderness where there is no way.

در تاریکی، کورمال‌کورمال راه می‌روند و مانند مستان، افتان و خیزان قدم می‌زنند.

They grope in the dark without light, and he maketh them to stagger like a drunken man.