Ecclesiastes 10

همان‌طور که مگسهای مُرده شیشه عطر را متعفّن می‌سازند، یک عمل کوچک احمقانه نیز می‌تواند حکمت و عزّت یک شخص را از بین ببرد.

Dead flies cause the ointment of the apothecary to send forth a stinking savour: so doth a little folly him that is in reputation for wisdom and honour.

دل مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می‌سازد، امّا دل یک شخص احمق او را به کارهای بد وادار می‌سازد.

A wise man's heart is at his right hand; but a fool's heart at his left.

آدم احمق حتّی در راه رفتن هم حماقت خود را به هرکس نشان می‌دهد.

Yea also, when he that is a fool walketh by the way, his wisdom faileth him, and he saith to every one that he is a fool.

وقتی رئیس شما بر شما خشمگین می‌شود، کار خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او خونسرد باشید، بسیاری از مشکلات حل می‌شوند.

If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for yielding pacifieth great offences.

بدی دیگر هم در این جهان دیدم که در اثر اشتباه حاکمان به وجود می‌آید.

There is an evil which I have seen under the sun, as an error which proceedeth from the ruler:

به اشخاص نادان مقام و منصب عالی داده می‌شود، امّا به ثروتمندان اهمیّتی نمی‌دهند.

Folly is set in great dignity, and the rich sit in low place.

غلامان را دیدم که بر اسب سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می‌روند.

I have seen servants upon horses, and princes walking as servants upon the earth.

کسی‌که چاه می‌کند خودش در آن می‌افتد، و آن که دیوار را سوراخ می‌کند مار او را می‌گزد.

He that diggeth a pit shall fall into it; and whoso breaketh an hedge, a serpent shall bite him.

کسی‌که در معدنِ سنگ کار می‌کند با سنگ زخمی می‌شود و کسی‌که درختی را می‌برد، به وسیلهٔ درخت زخمی می‌شود.

Whoso removeth stones shall be hurt therewith; and he that cleaveth wood shall be endangered thereby.

اگر لبهٔ تبر تیز نباشد قوّت بیشتری لازم دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار لبهٔ آن را تیز می‌کند.

If the iron be blunt, and he do not whet the edge, then must he put to more strength: but wisdom is profitable to direct.

قبل از اینکه مار کسی را بگزد، باید آن را افسون کرد.

Surely the serpent will bite without enchantment; and a babbler is no better.

کلام شخص دانا فیض بخش است، امّا سخنان آدم نادان خودش را تباه می‌کند.

The words of a wise man's mouth are gracious; but the lips of a fool will swallow up himself.

ابتدای کلامش حماقت است و پایان آن دیوانگی محض.

The beginning of the words of his mouth is foolishness: and the end of his talk is mischievous madness.

شخص احمق زیاد حرف می‌زند. هیچ‌کس نمی‌داند که بعداً چه اتّفاقی خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید بعد از مرگ چه خواهد شد.

A fool also is full of words: a man cannot tell what shall be; and what shall be after him, who can tell him?

کار آدم نادان را فرسوده می‌کند، به طوری که حتّی نمی‌تواند راه خانهٔ خود را پیدا کند.

The labour of the foolish wearieth every one of them, because he knoweth not how to go to the city.

افسوس به حال کشوری که پادشاه آن اختیاری از خود نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند!

Woe to thee, O land, when thy king is a child, and thy princes eat in the morning!

خوشا به حال سرزمینی که پادشاهش نجیب‌زاده باشد و رهبران آن به موقع و به اندازه بخورند و بنوشند و مست نکنند!

Blessed art thou, O land, when thy king is the son of nobles, and thy princes eat in due season, for strength, and not for drunkenness!

در اثر تنبلی سقف خانه چِکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

By much slothfulness the building decayeth; and through idleness of the hands the house droppeth through.

جشن خوشی می‌آورد و شراب سرمستی، امّا بدون پول هیچ‌کدام را نمی‌توانی داشته باشی.

A feast is made for laughter, and wine maketh merry: but money answereth all things.

به پادشاه حتّی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتّی در بستر خود هم شخص ثروتمند را لعنت نکنید، زیرا ممکن است پرنده‌ای سخنان تو را به گوش آنها برساند.

Curse not the king, no not in thy thought; and curse not the rich in thy bedchamber: for a bird of the air shall carry the voice, and that which hath wings shall tell the matter.