Job 14

Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min!

quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.

attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit