Song of Solomon 1

Alta kanto de Salomono.

Bruden talar om och till brudgummen v.Sångernas sång av Salomo.

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

 Kyssar give han mig, kyssar av sin mun!  Ty din kärlek är mer ljuv än vin.

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

 Ljuv är doften av dina salvor,  ja, en utgjuten salva är ditt namn;  fördenskull hava tärnorna dig kär.

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

 Drag mig med dig!  Med hast vilja vi följa dig.  Ja, konungen har fört mig in i sina gemak;  Vi vilja fröjdas och vara glada över dig,  vi vilja prisa din kärlek högre än vin;  med rätta har man dig kär.               ----

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

 Svart är jag, dock är jag täck,      I Jerusalems döttrar,  lik Kedars hyddor,      lik Salomos tält.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

 Sen icke därpå att jag är så svart,  att solen har bränt mig så.  Min moders söner blevo vreda på mig  och satte mig till vingårdsvakterska;  min egen vingård kunde jag icke vakta.

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

 »Säg mig, du som min själ har kär:  Var för du din hjord i bet?  Var låter du den vila om middagen?  Må jag slippa att gå lik en vilsekommen kvinna  vid dina vänners hjordar.»

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

 »Om du icke vet det,      du skönaste bland kvinnor,  så gå blott åstad i hjordens spår,      och för dina killingar i bet      vid herdarnas tält.»               ----

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

 »Vid ett sto i Faraos spann      förliknar jag dig, min älskade.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

 Dina kinder äro så täcka med sina kedjehängen,      din hals med sina pärlerader.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

 Kedjehängen av guld vilja vi skaffa åt dig      med silverkulor på.»

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

 »Medan konungen håller sin fest,      sprider min nardus sin doft.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

 Min vän är för mig ett myrragömme,      som jag bär i min barm.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

 Min vän är för mig en klase cyperblommor      från En-Gedis vingårdar.»

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

 »Vad du är skön, min älskade!      Vad du är skön!      Dina ögon äro duvor.»

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

 »Vad du är skön, min vän!      Ja, ljuvlig är du,      och grönskande är vårt viloläger.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.

 Bjälkarna i vår boning äro cedrar,      och cypresser vår väggpanel.»         2, bruden talar åter v.  3--5.  -- Bruden          talar till Jerusalems döttrar v.  6--7.             -- Bruden talar v.  8--9, anför          brudgummens ord v.  10--14.  -- Vers om           vingårdens fiender v.  15.  -- Bruden                     talar v.  16--17.