Psalms 9

Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos ĉiujn Viajn mirindaĵojn.
Al Músico principal: sobre Muth-labben: Salmo de David. TE alabaré, oh JEHOVÁ, con todo mi corazón; Contaré todas tus maravillas.
Mi ĝojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.
Alegraréme y regocijaréme en ti: Cantaré á tu nombre, oh Altísimo;
Ĉar miaj malamikoj turniĝas malantaŭen, Ili falas kaj pereas antaŭ Vi.
Por haber sido mis enemigos vueltos atrás: Caerán y perecerán delante de ti.
Ĉar Vi faris por mi juĝon kaj plenumon de leĝo; Vi sidiĝis sur la trono, Vi justa juĝanto.
Porque has hecho mi juicio y mi causa: Sentástete en silla juzgando justicia.
Vi indignis kontraŭ la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por ĉiam kaj eterne.
Reprendiste gentes, destruiste al malo, Raíste el nombre de ellos para siempre jamás.
La malamikoj malaperis, ruiniĝis por ĉiam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.
Oh enemigo, acabados son para siempre los asolamientos; Y las ciudades que derribaste, Su memoria pereció con ellas.
Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por juĝo.
Mas JEHOVÁ permanecerá para siempre: Dispuesto ha su trono para juicio.
Kaj Li juĝos la mondon kun justeco, Li plenumos leĝojn inter la popoloj kun senpartieco.
Y él juzgará el mundo con justicia; Y juzgará los pueblos con rectitud.
Kaj la Eternulo estos rifuĝo por la premato, Rifuĝo en la tempo de mizero.
Y será JEHOVÁ refugio al pobre, Refugio para el tiempo de angustia.
Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, Ĉar Vi ne forlasas tiujn, kiuj serĉas Vin, ho Eternulo.
Y en ti confiarán los que conocen tu nombre; Por cuanto tú, oh JEHOVÁ, no desamparaste á los que te buscaron.
Kantu al la Eternulo, kiu loĝas sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.
Cantad á JEHOVÁ, que habita en Sión: Noticiad en los pueblos sus obras.
Ĉar venĝante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfeliĉuloj.
Porque demandando la sangre se acordó de ellos: No se olvidó del clamor de los pobres.
Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,
Ten misericordia de mí, JEHOVÁ: Mira mi aflicción que padezco de los que me aborrecen, Tú que me levantas de las puertas de la muerte;
Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi ĝoju pro Via savo.
Porque cuente yo todas tus alabanzas En las puertas de la hija de Sión, Y me goce en tu salud.
Eniĝis la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkaptiĝis ilia piedo.
Hundiéronse las gentes en la fosa que hicieron; En la red que escondieron fué tomado su pie.
Oni ekkonas la Eternulon laŭ la juĝo, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. Sela.
JEHOVÁ fué conocido en el juicio que hizo; En la obra de sus manos fué enlazado el malo. (Higaion. Selah.)
La malbonuloj reiru en Ŝeolon, Ĉiuj popoloj, kiuj forgesas Dion.
Los malos serán trasladados al infierno, Todas las gentes que se olvidan de Dios.
Ĉar ne por ĉiam malriĉulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.
Porque no para siempre será olvidado el pobre; Ni la esperanza de los pobres perecerá perpetuamente.
Leviĝu, ho Eternulo, ke homoj ne tro fortiĝu; La popoloj estu juĝataj antaŭ Via vizaĝo.
Levántate, oh JEHOVÁ; no se fortalezca el hombre; Sean juzgadas las gentes delante de ti.
Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. Sela.
Pon, oh JEHOVÁ, temor en ellos: Conozcan las gentes que son no más que hombres. (Selah.)