Song of Solomon 1

Alta kanto de Salomono.

O cântico dos cânticos, que é de Salomão.

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

Beije-me ele com os beijos da sua boca; porque melhor é o seu amor do que o vinho.

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

Suave é o cheiro dos teus perfumes; como perfume derramado é o teu nome; por isso as donzelas te amam.

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

Leva-me tu; correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recâmaras; em ti nos alegraremos e nos regozijaremos; faremos menção do teu amor mais do que do vinho; com razão te amam.

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

Eu sou morena, mas formosa, ó filhas de Jerusalém, como as tendas de Quedar, como as cortinas de Salomão.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

Não repareis em eu ser morena, porque o sol crestou-me a tez; os filhos de minha mãe indignaram-se contra mim, e me puseram por guarda de vinhas; a minha vinha, porém, não guardei.

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

Dize-me, ó tu, a quem ama a minha alma: Onde apascentas o teu rebanho, onde o fazes deitar pelo meio-dia; pois, por que razão seria eu como a que anda errante pelos rebanhos de teus companheiros?

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

Se não o sabes, ó tu, a mais formosa entre as mulheres, vai seguindo as pisadas das ovelhas, e apascenta os teus cabritos junto às tendas dos pastores.

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

A uma égua dos carros de Faraó eu te comparo, ó amada minha.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

Formosas são as tuas faces entre as tuas tranças, e formoso o teu pescoço com os colares.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

Nós te faremos umas tranças de ouro, marchetadas de pontinhos de prata.

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

Enquanto o rei se assentava à sua mesa, dava o meu nardo o seu cheiro.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

O meu amado é para mim como um saquitel de mirra, que repousa entre os meus seios.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

O meu amado é para mim como um ramalhete de hena nas vinhas de En-Gedi.

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

Eis que és formosa, ó amada minha, eis que és formosa; os teus olhos são como pombas.

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

Eis que és formoso, ó amado meu, como amável és também; o nosso leito é viçoso.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.

As traves da nossa casa são de cedro, e os caibros de cipreste.