Psalms 71

Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.

In te, o Eterno, io mi confido, fa’ ch’io non sia giammai confuso.

Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.

Per la tua giustizia, liberami, fammi scampare! Inchina a me il tuo orecchio, e salvami!

Estu por mi fortika roko, kien mi povus ĉiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; Ĉar Vi estas mia roko kaj mia fortikaĵo.

Siimi una ròcca, una dimora ove io possa sempre rifugiarmi! Tu hai prescritto ch’io sia salvato, perché sei la mia rupe e la mia fortezza.

Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.

O mio Dio, liberami dalla man dell’empio dalla man del perverso e del violento!

Ĉar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.

Poiché tu sei la mia speranza, o Signore, o Eterno, la mia fiducia fin dalla mia fanciullezza.

Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi ĉiam gloros.

Tu sei stato il mio sostegno fin dal seno materno, sei tu che m’hai tratto dalle viscere di mia madre; tu sei del continuo l’oggetto della mia lode.

Mirindaĵo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifuĝejo.

Io son per molti come un prodigio, ma tu sei il mio forte ricetto.

Mia buŝo estas plena de glorado por Vi, Ĉiutage de Via majesto.

Sia la mia bocca ripiena della tua lode, e celebri ogni giorno la tua gloria!

Ne forpuŝu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumiĝos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.

Non rigettarmi al tempo della vecchiezza, non abbandonarmi quando le mie forze declinano.

Ĉar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraŭ mia animo, konsiliĝas inter si,

Perché i miei nemici parlan di me, e quelli che spiano l’anima mia cospirano assieme,

Dirante: Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, ĉar neniu lin savos.

dicendo: Iddio l’ha abbandonato; inseguitelo e prendetelo, perché non c’è alcuno che lo liberi.

Ho Dio, ne malproksimiĝu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.

O Dio, non allontanarti da me, mio Dio, affrettati in mio aiuto!

Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

Sian confusi, siano consumati gli avversari dell’anima mia, sian coperti d’onta e di vituperio quelli che cercano il mio male!

Kaj mi ĉiam fidos Kaj ĉiam pligrandigos Vian gloron.

Ma io spererò del continuo, e a tutte le tue lodi ne aggiungerò delle altre.

Mia buŝo rakontos Vian justecon, Ĉiutage Vian helpon, Ĉar mi ne povus ĉion elkalkuli.

La mia bocca racconterà tuttodì la tua giustizia e le tue liberazioni, perché non ne conosco il numero.

Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.

Io mi farò innanzi a dir de’ potenti atti del Signore, dell’Eterno; ricorderò la tua giustizia, la tua soltanto.

Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj ĝis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.

O Dio, tu m’hai ammaestrato dalla mia fanciullezza, ed io, fino ad ora, ho annunziato le tue maraviglie.

Ankaŭ ĝis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, Ĝis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al ĉiuj venontoj.

Ed anche quando sia giunto alla vecchiaia ed alla canizie, o Dio, non abbandonarmi, finché non abbia fatto conoscere il tuo braccio a questa generazione, e la tua potenza a quelli che verranno.

Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?

Anche la tua giustizia, o Dio, è eccelsa; tu hai fatto cose grandi; o Dio, chi è pari a te?

Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.

Tu, che ci hai fatto veder molte e gravi distrette, ci darai di nuovo la vita e ci trarrai di nuovo dagli abissi della terra;

Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.

tu accrescerai la mia grandezza, e ti volgerai di nuovo a me per consolarmi.

Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!

Io altresì ti celebrerò col saltèro, celebrerò la tua verità, o mio Dio! A te salmeggerò con la cetra, o Santo d’Israele!

Ĝojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.

Le mie labbra giubileranno, quando salmeggerò a te e l’anima mia pure, che tu hai riscattata.

Kaj mia lango ĉiutage rakontas Vian justecon; Ĉar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

Anche la mia lingua parlerà tuttodì della tua giustizia, perché sono stati svergognati, sono stati confusi quelli che cercavano il mio male.