Psalms 116

Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen;

RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

Want Hij neigt Zijn oor tot mij; dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.

Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.

De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis.

Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel.

O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende.

RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost.

RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

Mijn ziel! keer weder tot uw rust, want de HEERE heeft aan u welgedaan.

Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

Want Gij, HEERE! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.

Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

Ik zal wandelen voor het aangezicht des HEEREN, in de landen der levenden.

Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.

Ik heb geloofd, daarom sprak ik; ik ben zeer bedrukt geweest.

[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

Ik zeide in mijn haasten: Alle mensen zijn leugenaars.

Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

Wat zal ik den HEERE vergelden voor al Zijn weldaden aan mij bewezen?

Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?

Ik zal den beker der verlossingen opnemen, en den Naam des HEEREN aanroepen.

Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.

Mijn geloften zal ik den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.

Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.

Kostelijk is in de ogen des HEEREN de dood Zijner gunstgenoten.

RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

Och, HEERE! zekerlijk ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht, een zoon Uwer dienstmaagd; Gij hebt mijn banden losgemaakt.

Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

Ik zal U offeren een offerande van dankzegging, en den Naam des HEEREN aanroepen.

Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

Ik zal mijn gelofte den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.

RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

In de voorhoven van het huis des HEEREN, in het midden van u, o Jeruzalem! Hallelujah!

RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!