Psalms 71

HERRE, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.

Επι σε, Κυριε, ηλπισα ας μη καταισχυνθω ποτε.

Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøjede dit Øre til mig;

Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.

red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!

Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.

Min Gud, fri mig ud af gudløses Hånd, af Niddings og Voldsmands Kløer;

Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.

thi du er mit Håb, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;

Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.

fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.

Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.

For mange står jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;

Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,

min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.

Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.

Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;

Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.

thi mine Fjender taler om mig, de der lurer på min Sjæl, holder Råd:

Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,

"Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!"

Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.

Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;

Θεε, μη μακρυνθης απ εμου Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.

lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der står mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!

Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.

Men jeg, jeg vil altid håbe, blive ved at istemme din Pris;

Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.

min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpå.

Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.

Jeg vil minde om den Herre HERRENs Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.

Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.

Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu;

Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.

indtil Alderdommens Tid og de grånende Hår svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.

Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.

Din Vælde og din Retfærdighed når til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?

Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,

Du, som lod os skue mange fold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;

οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;

du vil øge min Storhed og atter trøste mig.

Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.

Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege på Citer for dig, du Israels Hellige;

Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.

juble skal mine Læber - ja, jeg vil lovsynge dig og min Sjæl, som du udløste;

Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.

også min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel får de, som vil mig ilde.

Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.