Job 14

Mennesket, født af en Kvinde, hans Liv er stakket, han mættes af Uro;

Ny olona tera-behivavy dia vitsy andro sady vontom-pahoriana.

han spirer som Blomsten og visner, flyr som Skyggen, står ikke fast.

Mitsimoka tahaka ny voninkazo izy ka jinjana, ary mihelina tahaka ny aloka izy ka tsy mitoetra.

Og på ham vil du rette dit Øje, ham vil du stævne for Retten!

kanefa amin'izay toy izany foana no ampihiratanao ny masonao? ka dia izay izaho avy no entinao hifandahatra aminao amin'ny fitsarana!

Ja, kunde der komme en ren af en uren! Nej, end ikke een!

Aiza no misy madio ateraky ny tsy madio? Tsy misy na dia iray akory aza.

Når hans Dages Tal er fastsat, hans Måneder talt hos dig, og du har sat ham en uoverskridelig Grænse,

Raha voafetra ny androny, ary voatendrinao ny isan'ny volana iainany, ary asianao fefy tsy azony ihoarana,

tag så dit Øje fra ham, lad ham i Fred, at han kan nyde sin Dag som en Daglejer!

Dia mihodina tsy hanatrika azy Hianao, mba hitsaharany, ka hifaliany amin'ny androny toy ny mpikarama.

Thi for et Træ er der Håb: Fældes det, skyder det atter, det fattes ej nye Skud;

Fa azo antenaina ny hazo, satria na dia kapaina aza izy, dia mbola hitsimoka indray, ka tsy maintsy hisy ny solofony;

ældes end Roden i Jorden, dør end Stubben i Mulde:

Na dia efa tonga antitra ao amin'ny tany aza ny fakany, ary maty ao amin'ny vovoka ny fotony,

lugter det Vand, får det nye Skud, skyder Grene som nyplantet Træ;

Raha mahare ny fofon-drano izy, dia hitsimoka indray. Ka handrahaka tahaka ny hazo tanora nambolena.

men dør en Mand, er det ude med ham, udånder Mennesket, hvor er han da?

Fa ny olona kosa maty ka miampatra; Eny, miala aina ny olona, ary aiza izy?

Som Vand løber ud af Søen og Floden svinder og tørres,

Ny rano miala eo amin'ny kamory, ary ny ony mihena ka ritra,

så lægger Manden sig, rejser sig ikke, vågner ikke, før Himlen forgår, aldrig vækkes han af sin Søvn.

Ary toy izany koa ny olona; mandry izy ka tsy hitsangana intsony; Eny, mandra-paha-tsy hisian'ny lanitra dia tsy hahatsiaro izy na hofohazina amin'ny torimasony.

Tag dog og gem mig i Dødens Rige, skjul mig, indtil din Vrede er ovre, sæt mig en Frist og kom mig i Hu!

Enga anie ka hanafina ahy any amin'ny fiainan-tsi-hita Hianao Ka hampiery ahy mandra-pahafaky ny fahatezeranao! Ary hanendry fetr'andro ho ahy, dia hahatsiaro ahy

Om Manden dog døde for atter at leve! Da vented jeg rolig al Stridens Tid, indtil min Afløsning kom;

Raha maty ny olona, moa ho velona indray va izy? Raha izany, dia hiandry mandritra ny andro fanafihako aho, mandra-pahatongan'ny fahafahako.

du skulde kalde - og jeg skulde svare længes imod dine Hænders Værk!

Dia hiantso Hianao, ary izaho hamaly Anao; ary mba halahelo ny asan'ny tananao Hianao.

Derimod tæller du nu mine Skridt, du tilgiver ikke min Synd,

Fa ankehitriny manisa ny diako Hianao; Tsy mitsikilo ny fahotako va Hianao?

forseglet ligger min Brøde i Posen, og over min Skyld har du lukket til.

Efa voaisy tombo-kase ny kitapo misy ny fahadisoako; Ary voazaitranao ny heloko.

Nej, ligesom Bjerget skrider og falder, som Klippen rokkes fra Grunden,

Kanefa na dia ny tendrombohitra aza, raha mianjera, dia mihalevona; Ary ny vatolampy dia afindra hiala amin'ny fitoerany;

som Vandet udhuler Sten og Plaskregn bortskyller Jord, så har du udslukt Menneskets Håb.

Lanin'ny rano ny vato; ary indaosin'ny riaka ny vovo-tany: Toy izany no fanimbanao ny fanantenan'ny zanak'olombelona.

For evigt slår du ham ned, han går bort, skamskænder hans Ansigt og lader ham fare.

Mandresy azy ho mandrakizay Hianao, ka lasa izy; Manova ny tarehiny Hianao ka mampandeha azy.

Hans Sønner hædres, han ved det ikke, de synker i Ringhed, han mærker det ikke;

Omem-boninahitra ny zanany nefa tsy fantany; Ary mietry ireo, nefa tsy hitany.

ikkun hans eget Kød volder Smerte, ikkun hans egen Sjæl volder Sorg.

Ny mihatra amin'ny tenany ihany no mampanaintaina azy, ary ny mihatra amin'ny tenany ihany no mampalahelo ny fanahiny.