Psalms 26

(Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.

خداوندا، از من حمایت فرما، زیرا در کمال راستی رفتار نموده و بدون تردید به تو توکّل کرده‌‌ام.

Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;

ای خداوند، مرا امتحان کن و بیازما! قلب و وجدان مرا پاک گردان.

thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.

محبّت سرشار تو راهنمای من است، من در حضور تو با وفاداری رفتار می‌کنم.

Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.

با اشخاص بد، همنشین نیستم و با مردم ریاکار معاشرت ندارم.

Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.

از مشارکت با مردم شریر نفرت دارم و با بدکاران رفت و آمد نمی‌کنم.

Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,

خداوندا، به نشانهٔ بی‌گناهی دست خود را می‌شویم و قربانگاه تو را طواف می‌کنم.

for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.

با صدای بلند، در ستایش تو سرود خواهم خواند و تمام کارهای عجیب تو را بیان خواهم کرد.

HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.

خداوندا، خانهٔ تو را دوست می‌دارم، آن جایی که جلال تو در آنجاست.

Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,

مرا با گناهکاران نابود منما، و در سرنوشت مردمان قاتل و خونریز شریک مگردان.

i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.

مردمانی که پیوسته شرارت می‌کنند و رشوه می‌گیرند.

Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!

امّا من آنچه را که درست است انجام می‌دهم، پس بر من رحمت فرموده مرا نجات بده.

Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.

خداوند مرا از خطر می‌رهاند، او را در مقابل همهٔ مردم پرستش خواهم نمود.