Ecclesiastes 10

Muchy mrtvé nasmrazují a nakažují mast apatekářskou; tak pro moudrost a slávu vzácného maličko bláznovství zohyžďuje.

Мертві мухи псують та зашумовують оливу мироварника, так трохи глупоти псує мудрість та славу.

Srdce moudrého jest po pravici jeho, ale srdce blázna po levici jeho.

Серце мудрого тягне праворуч, а серце безумного ліворуч.

I tehdáž, když blázen cestou jde, srdce jeho nedostatek trpí; nebo všechněm znáti dává, že blázen jest.

Коли нерозумний і прямою дорогою йде, йому серця бракує, і всім він говорить, що він нерозумний.

Jestliže by duch toho, jenž panuje, povstal proti tobě, neopouštěj místa svého; nebo krotkost přítrž činí hříchům velikým.

Коли гнів володаря стане на тебе, не лишай свого місця, бо лагідність доводить до прощення навіть великих провин.

Jest zlá věc, kterouž jsem viděl pod sluncem, totiž neprozřetelnost, kteráž pochází od vrchnosti,

Є зло, що я бачив під сонцем, мов помилка, що повстає від володаря:

Že blázen postaven bývá v důstojnosti veliké, a bohatí že v nízkosti sedávají.

на великих висотах глупота буває поставлена, а багаті сидять у низині!

Viděl jsem služebníky na koních, knížata pak, ana chodí pěšky jako služebníci.

Я бачив на конях рабів, князі ж пішки ходили, немов ті раби...

Kdo kopá jámu, upadá do ní; a kdo boří plot, ušťkne jej had.

Хто яму копає, той в неї впаде, а хто валить мура, того гадина вкусить.

Kdo přenáší kamení, urazí se jím; a kdo štípá dříví, nebezpečenství bude míti od něho.

Хто зносить каміння, пораниться ним; хто дрова рубає, загрожений ними.

Jestliže se ztupí železo, a nenabrousí-li ostří jeho, tedy síly přičiniti musí; ale mnohem lépe může to spraviti moudrost.

Як залізо ступіє, й хтось леза не вигострить, той мусить напружити свою силу, та мудрість зарадить йому!

Ušťkne-li had, než by zaklet byl, nic neprospějí slova zaklinače.

Коли вкусить гадюка перед закляттям, тоді ворожбит не потрібний.

Slova úst moudrého jsou příjemná, ale rtové blázna sehlcují jej.

Слова з уст премудрого милість, а губи безумного нищать його:

Počátek slov úst jeho jest nemoudrost, a ostatek mluvení jeho pouhé bláznovství.

початок слів його уст глупота, а кінець його уст зле шаленство.

Nebo blázen mnoho mluví, ješto neví člověk ten, co budoucího jest. To zajisté, co bude po něm, kdo mu oznámí?

Нерозумний говорить багато, та не знає людина, що буде; а що буде по ньому, хто скаже йому?

Práce bláznů k ustání je přivodí, nebo neumí ani do města trefiti.

Втомляє безумного праця його, бо не знає й дороги до міста.

Běda tobě, země, když král tvůj dítě jest, a knížata tvá ráno hodují.

Горе, краю, тобі, коли цар твій хлопчина, а владики твої спозаранку їдять!

Blahoslavená jsi ty země, když král tvůj jest syn šlechetných, a knížata tvá, když čas jest, jídají pro posilnění, a ne pro opilství.

Щасливий ти, краю, коли син шляхетних у тебе царем, а владики твої своєчасно їдять, як ті мужі, а не як п'яниці!

Ano pro lenost schází krov, a pro opuštění rukou kapává do domu.

Від лінощів валиться стеля, а з опущення рук тече дах.

Pro obveselení strojívají hody, a víno obveseluje život, peníze pak ke všemu dopomáhají.

Гостину справляють для радощів, і вином веселиться життя, а за срібло все це можна мати.

Ani sám u sebe králi nezlořeč, ani v skrýších pokoje svého nezlořeč mocnějšímu; nebo pták nebeský donesl by hlas ten, a to, což křídla má, vyjevilo by řeč tvou.

Навіть у думці своїй не злослов на царя, і в спальні своїй не кляни багача, небесний бо птах віднесе твою мову, а крилатий розкаже про слово твоє...