Psalms 17

Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!

Oración de David. OYE, oh JEHOVÁ, justicia; está atento á mi clamor; Escucha mi oración hecha sin labios de engaño.

Od tebe nek' mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.

De delante de tu rostro salga mi juicio; Vean tus ojos la rectitud.

Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al' u meni nećeš nać' bezakonja. Ne zgriješiše usta moja

Tú has probado mi corazón, hasme visitado de noche; Me has apurado, y nada inicuo hallaste: Heme propuesto que mi boca no ha de propasarse.

kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.

Para las obras humanas, por la palabra de tus labios Yo me he guardado de las vías del destructor.

Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.

Sustenta mis pasos en tus caminos, Porque mis pies no resbalen.

Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit': prikloni mi uho i čuj riječi moje.

Yo te he invocado, por cuanto tú me oirás, oh Dios: Inclina á mí tu oído, escucha mi palabra.

Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.

Muestra tus estupendas misericordias, tú que salvas á los que en ti confían. De los que se levantan contra tu diestra.

Čuvaj me k'o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih

Guárdame como lo negro de la niñeta del ojo, Escóndeme con la sombra de tus alas,

od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,

De delante de los malos que me oprimen, De mis enemigos que me cercan por la vida.

bešćutno srce zatvaraju i ustima zbore naduto,

Cerrados están con su grosura; Con su boca hablan soberbiamente.

Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;

Nuestros pasos nos han cercado ahora: Puestos tienen sus ojos para echar nos por tierra.

slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.

Parecen al león que desea hacer presa, Y al leoncillo que está escondido.

Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,

Levántate, oh JEHOVÁ; Prevén su encuentro, póstrale: Libra mi alma del malo con tu espada;

a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.

De los hombres con tu mano, oh JEHOVÁ, De los hombres de mundo, cuya parte es en esta vida, Y cuyo vientre hinches de tu tesoro: Hartan sus hijos, Y dejan el resto á sus chiquitos.

A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.

Yo en justicia veré tu rostro: Seré saciado cuando despertare á tu semejanza.