Proverbs 9

Мъдростта съгради дома си, издяла седемте си стълба,
Η σοφια ωκοδομησε τον οικον αυτης, ελατομησε τους στυλους αυτης επτα
закла което имаше за клане, размеси виното си и сложи трапезата си.
εσφαξε τη σφαγια αυτης, εκερασε τον οινον αυτης, και ητοιμασε την τραπεζαν αυτης
Изпрати слугините си и кани от височините на града:
απεστειλε τας θεραπαινας αυτης, κηρυττει επι των υψηλων τοπων της πολεως,
Който е прост, нека се отбие тук! И на неразумния казва:
Οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και, προς τους ενδεεις φρενων, λεγει προς αυτους,
Елате, яжте от хляба ми и пийте от виното, което размесих.
Ελθετε, φαγετε απο του αρτου μου, και πιετε απο του οινου τον οποιον εκερασα
Оставете невежеството и живейте, и ходете по пътя на разума.
αφησατε την αφροσυνην και ζησατε και κατευθυνθητε εν τη οδω της συνεσεως.
Който поучава присмивателя, си докарва позор; и който изобличава безбожния, си лепва петно.
Ο νουθετων χλευαστην λαμβανει εις εαυτον ατιμιαν και ο ελεγχων τον ασεβη λαμβανει εις εαυτον μωμον.
Не изобличавай присмивателя, за да не те намрази; изобличавай мъдрия, и той ще те обикне.
Μη ελεγχε χλευαστην, δια να μη σε μισηση ελεγχε σοφον, και θελει σε αγαπησει.
Давай съвет на мъдрия и той ще стане още по-мъдър; учй праведния и той ще увеличи знание.
Διδε αφορμην εις τον σοφον και θελει γεινει σοφωτερος διδασκε τον δικαιον και θελει αυξηθη εις μαθησιν.
Страхът от ГОСПОДА е начало на мъдростта и познаването на Светия е разум.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου και επιγνωσις αγιων φρονησις.
Защото чрез мен ще се умножат дните ти и ще ти се прибавят години на живот.
Διοτι δι εμου αι ημεραι σου θελουσι πολλαπλασιασθη, και ετη ζωης θελουσι προστεθη εις σε.
Ако си мъдър, си мъдър за себе си; и ако се присмееш, сам ще си го понесеш.
Εαν γεινης σοφος, θελεις εισθαι σοφος δια σεαυτον και εαν γεινης χλευαστης, συ μονος θελεις πασχει.
Глупостта е като жена бъбрива — глупава и не знае нищо.
Γυνη αφρων, θρασεια, ανοητος και μη γνωριζουσα μηδεν
И седи при вратата на къщата си, на стол по височините на града;
καθηται εν τη θυρα της οικιας αυτης επι θρονου, εν τοις υψηλοις τοποις της πολεως,
и кани минаващите по пътя, които вървят право в пътеките си:
προσκαλουσα τους διαβατας τους κατευθυνομενους εις την οδον αυτων
Който е прост, нека се отбие тук. А на неразумния казва:
οστις ειναι αφρων, ας στραφη εδω και προς τον ενδεη φρενων, λεγει προς αυτον,
Крадената вода е сладка и хляб, който се яде тайно, е вкусен.
Τα κλοπιμαια υδατα ειναι γλυκεα, και ο κρυφιος αρτος ειναι ηδυς.
Но той не знае, че там са сенките, че поканените й са в дълбините на Шеол.
Αλλ αυτος αγνοει οτι εκει ειναι οι νεκροι, και εις τα βαθη του αδου οι κεκλημενοι αυτης.