Psalms 144

et in misericordia tua dissipabis inimicos meos et perdes omnes ligantes animam meam ego enim sum servus tuus

Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

David benedictus Dominus fortis meus qui docet manus meas ad proelium digitos meos ad bellum

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

misericordia mea et fortitudo mea auxiliator meus et salvator meus scutum meum et in ipso speravi qui subiecit populos mihi

Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Domine quid est homo quia cognoscis eum filius hominis quia conputas eum

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.

homo vanitati adsimilatus est dies eius quasi umbra pertransiens

Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

Domine inclina caelos tuos et descende tange montes et fumigabunt

Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

mica fulmine et dissipa eos mitte sagittam tuam et interfice illos

Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

extende manum tuam de excelso libera me et erue me de aquis multis de manu filiorum alienorum

Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera mendacii

Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

Deus canticum novum cantabo tibi in psalterio decacordo psallam tibi

Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

qui dat salutem regibus qui eruit David servum suum de gladio pessimo

Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

libera me et erue me de manu filiorum alienorum quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera mendacii

Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

ut sint filii nostri quasi plantatio crescens in adulescentia sua filiae nostrae quasi anguli ornati ad similitudinem templi

Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

promptuaria nostra plena et supereffundentia ex hoc in illud pecora nostra in milibus et innumerabilia in conpitis nostris

Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

tauri nostri pingues non est interruptio et non est egressus et non est ululatus in plateis nostris

Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.