Job 11

respondens autem Sophar Naamathites dixit

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

longior terrae mensura eius et latior mari

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.