Psalms 94

Бог помсти Господь, Бог помсти з'явився,
Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
піднесися, о Судде землі, бундючним заплату віддай!
Υψωθητι, Κριτα της γης αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
Аж доки безбожні, о Господи, аж доки безбожні втішатися будуть?
Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
Доки будуть верзти, говорити бундючно, доки будуть пишатись злочинці?
Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
Вони тиснуть народ Твій, о Господи, а спадок Твій вони мучать...
Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
Вдову та чужинця вбивають вони, і мордують сиріт
Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
та й говорять: Не бачить Господь, і не завважить Бог Яковів...
Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
Зрозумійте це ви, нерозумні в народі, а ви, убогі на розум, коли наберетеся глузду?
Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
Хіба Той, що ухо щепив, чи Він не почує? Хіба Той, що око створив, чи Він не побачить?
Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
Хіба Той, що карає народи, чи Він не скартає, Він, що навчає людину знання?
Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
Господь знає всі людські думки, що марнота вони!
Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
Блаженний той муж, що його Ти караєш, о Господи, і з Закону Свого навчаєш його,
Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον
щоб його заспокоїти від лиходення, аж поки не викопана буде яма безбожному,
δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
бо Господь не опустить народу Свого, а спадку Свого не полишить,
Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
бо до праведности суд повернеться, а за ним всі невинного серця!
Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
Хто встане зо мною навпроти злостивих, хто встане зо мною навпроти злочинців?
Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
Коли б не Господь мені в поміч, то душа моя трохи була б не лягла в царство смерти!...
Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
Коли я кажу: Похитнулась нога моя, то, Господи, милість Твоя підпирає мене!
Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
Коли мої думки болючі в нутрі моїм множаться, то розради Твої веселять мою душу!
Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
Чи престол беззаконня з Тобою з'єднається, той, що гріх учиняє над право?
Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
Збираються проти душі справедливого, і чисту кров винуватять.
Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
і Господь став для мене твердинею, і мій Бог став за скелю притулку мого,
Αλλ ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
і Він їхню силу на них повернув, і злом їхнім їх нищить, їх нищить Господь, Бог наш!
Και θελει επιστρεψει επ αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.