Psalms 90

Молитва Мойсея, чоловіка Божого. Господи, пристановищем нашим Ти був з роду в рід!
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
Перше ніж гори народжені, і поки Ти витворив землю та світ, то від віку й до віку Ти Бог!
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
Ти людину вертаєш до пороху, і кажеш: Вернітеся, людські сини!
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
Бо в очах Твоїх тисяча літ, немов день той вчорашній, який проминув, й як сторожа нічна...
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
Пустив Ти на них течію, вони стали, як сон, вони, як трава, що минає:
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
уранці вона розцвітає й росте, а на вечір зів'яне та сохне!
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
Бо від гніву Твого ми гинемо, і пересердям Твоїм перестрашені,
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
Ти наші провини поклав перед Себе, гріхи ж нашої молодости на світло Свого лиця!
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
Бо всі наші дні промайнули у гніві Твоїм, скінчили літа ми свої, як зідхання...
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
Дні літ наших у них сімдесят літ, а при силах вісімдесят літ, і гордощі їхні страждання й марнота, бо все швидко минає, і ми відлітаємо...
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
Хто відає силу гніву Твого? А Твоє пересердя як страх перед Тобою!
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
Навчи нас лічити отак наші дні, щоб ми набули серце мудре!
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
Привернися ж, о Господи, доки терпітимемо? і пожалій Своїх рабів!
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
Насити нас уранці Своїм милосердям, і ми будемо співати й радіти по всі наші дні!
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
Порадуй же нас за ті дні, коли Ти впокоряв нас, за ті роки, що в них ми зазнали лихого!
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
Нехай виявиться Твоє діло рабам Твоїм, а величність Твоя їхнім синам,
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
і хай буде над нами благовоління Господа, Бога нашого, і діло рук наших утверди нам, і діло рук наших утверди його!
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!