Psalms 2

Чого то племена бунтують, а народи задумують марне?
چرا ملّتها شورش می‌کنند؟ چرا مردم بی‌جهت دسیسه می‌چینند؟
Земні царі повстають, і князі нараджуються разом на Господа та на Його Помазанця:
پادشاهان زمین قیام می‌کنند، و حاکمان علیه خداوند و برگزیدهٔ او توطئه می‌نمایند.
Позриваймо ми їхні кайдани, і поскидаймо із себе їхні пута!
آنها می‌گویند: «بیایید زنجیر بندگیِ خداوند را پاره کنیم و خود را از قید و بند او آزاد سازیم.»
Але Той, Хто на небесах пробуває посміється, Владика їх висміє!
خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به نقشه‌های ایشان می‌خندد.
Він тоді в Своїм гніві промовить до них, і настрашить їх Він у Своїм пересерді:
آنگاه از روی خشم آنها را سرزنش می‌نماید و با غضب خود آنها را به وحشت انداخته، می‌فرماید:
Я ж помазав Свого Царя на Сіон, святу гору Свою.
«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»
Я хочу звістити постанову: Промовив до Мене Господь: Ти Мій Син, Я сьогодні Тебе породив.
پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می‌کنم، او به من گفته است: 'از امروز من پدر تو شده‌ام، و تو پسر من هستی.
Жадай Ти від Мене, і дам Я народи Тобі, як спадщину Твою, володіння ж Твоє аж по кінці землі!
تو از من بخواه، و من تمام ملّتها را میراث تو می‌سازم؛ و تمام زمین از آن تو خواهد بود.
Ти їх повбиваєш залізним жезлом, потовчеш їх, як посуд ганчарський...
تو با عصای آهنین بر آنان حکمرانی خواهی کرد و مانند کوزهٔ کوزه‌گران آنان را درهم خواهی شکست.'»
А тепер помудрійте, царі, навчіться ви, судді землі:
اکنون ای پادشاهان، توجّه کنید و ای حکمرانان روی زمین، آگاه باشید.
Служіть Господеві зо страхом, і радійте з тремтінням!
خداوند را با ترس و لرز خدمت کنید.
Шануйте Сина, щоб Він не розгнівався, і щоб вам не загинути в дорозі, бо гнів Його незабаром запалиться. Блаженні усі, хто на Нього надіється!
در برابر او تعظیم کنید، مبادا خشم او برافروخته شده شما را هلاک سازد. خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌برند.