Psalms 2

Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;
Por que se amotinam as nações, e os povos tramam em vão?
Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες,
Os reis da terra se levantam, e os príncipes juntos conspiram contra o Senhor e contra o seu ungido, dizendo:
Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ ημων τας αλυσεις αυτων.
Rompamos as suas ataduras, e sacudamos de nós as suas cordas.
Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους.
Aquele que está sentado nos céus se rirá; o Senhor zombará deles.
Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους.
Então lhes falará na sua ira, e no seu furor os confundirá, dizendo:
Αλλ εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου.
Eu tenho estabelecido o meu Rei sobre Sião, meu santo monte.
Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ εγω σημερον σε εγεννησα
Falarei do decreto do Senhor; ele me disse: Tu és meu Filho, hoje te gerei.
Ζητησον παρ εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης
Pede-me, e eu te darei as nações por herança, e as extremidades da terra por possessão.
θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους.
Tu os quebrarás com uma vara de ferro; tu os despedaçarás como a um vaso de oleiro.
Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε διδαχθητε, κριται της γης.
Agora, pois, ó reis, sede prudentes; deixai-vos instruir, juízes da terra.
Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω.
Servi ao Senhor com temor, e regozijai-vos com tremor.
Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ αυτον.
Beijai o Filho, para que não se ire, e pereçais no caminho; porque em breve se inflamará a sua ira. Bem-aventurados todos aqueles que nele confiam.