Psalms 2

Bakit ang mga bansa ay nangagugulo, at ang mga bayan ay nangagaakala ng walang kabuluhang bagay?
Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
Ang mga hari sa lupa ay nagsisihanda, at ang mga pinuno ay nagsasanggunian, Laban sa Panginoon at laban sa kaniyang pinahiran ng langis, na sinasabi:
Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
Lagutin natin ang kanilang tali, at ating iwaksi ang kanilang mga panali sa atin.
La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
Siyang nauupo sa kalangitan ay tatawa: ilalagay sila ng Panginoon sa kakutyaan.
Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
Kung magkagayo'y magsasalita siya sa kanila sa kaniyang poot, at babagabagin sila sa kaniyang malabis na sama ng loob:
Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
Gayon ma'y inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion.
Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
Aking sasaysayin ang tungkol sa pasiya: sinabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay aking anak; sa araw na ito ay ipinanganak kita.
Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
Humingi ka sa akin, at ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari.
Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
Sila'y iyong babaliin ng isang pamalong bakal; iyong dudurugin sila na parang isang sisidlan ng magpapalyok.
Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
Ngayon nga'y magpakapantas kayo, Oh kayong mga hari: mangatuto kayo, kayong mga hukom sa lupa.
Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
Kayo'y mangaglingkod sa Panginoon na may takot, at mangagalak na may panginginig.
Tjen Herren med frykt og juble med beven!
Hagkan ninyo ang anak, baka magalit siya, at kayo'y mangapahamak sa daan, sapagka't ang kaniyang poot ay madaling magalab. Mapapalad ang nanganganlong sa kaniya.
Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.