Psalms 94

 Du hämndens Gud, o HERRE,  du hämndens Gud, träd fram i glans.

E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.

 Res dig, du jordens domare,  vedergäll de högmodiga vad de hava gjort.

E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.

 Huru länge skola de ogudaktiga, o HERRE,  huru länge skola de ogudaktiga triumfera?

Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?

 Deras mun flödar över av fräckt tal;  de förhäva sig, alla ogärningsmännen.

Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.

 Ditt folk, o HERRE, krossa de,  och din arvedel förtrycka de.

Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.

 Änkor och främlingar dräpa de,  och faderlösa mörda de.

E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.

 Och de säga: »HERREN ser det icke,  Jakobs Gud märker det icke.»

A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.

 Märken själva, I oförnuftiga bland folket;  I dårar, när kommen I till förstånd?

Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?

 Den som har planterat örat,      skulle han icke höra?  Den som har danat ögat,      skulle han icke se?

Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?

 Den som håller hedningarna i tukt,      skulle han icke straffa,  han som lär människorna förstånd?

Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?

 HERREN känner      människornas tankar,  han vet att de själva äro fåfänglighet.

E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.

 Säll är den man      som du, HERRE, undervisar,  och som du lär genom din lag,

Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;

 för att skaffa honom ro för olyckans dagar,  till dess de ogudaktigas grav varder grävd.

Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.

 Ty HERREN förskjuter icke sitt folk,  och sin arvedel övergiver han icke.

E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.

 Nej, rättfärdighet skall åter gälla i rätten,  och alla rättsinniga skola hålla sig därtill.

Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.

 Vem står upp till att försvara mig mot de onda,  vem bistår mig mot ogärningsmännen?

Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?

 Om HERREN icke vore min hjälp,  så bodde min själ snart i det tysta.

Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.

 När jag tänkte: »Min fot vacklar»,  då stödde mig din når, o HERRE:

I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.

 När jag hade mycket bekymmer i mitt hjärta,  då gladde din tröst min själ.

I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.

 Kan fördärvets domarsäte hava gemenskap med dig,  det säte där man över våld i lagens namn,

Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?

 där de tränga den rättfärdiges själ  och fördöma oskyldigt blod?

Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.

 Men HERREN bliver för mig en borg,  min Gud bliver min tillflykts klippa.

Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.

 Och han låter deras fördärv vända tillbaka över dem  och förgör dem för deras ondskas skull.  Ja, HERREN, vår Gud, förgör dem.

A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.