Psalms 144

Salmo de David. BENDITO sea JEHOVÁ, mi roca, Que enseña mis manos á la batalla, Y mis dedos á la guerra:

Davidov. Blagoslovljen Jahve, hridina moja: ruke mi uči boju a prste ratu.

Misericordia mía y mi castillo, Altura mía y mi libertador, Escudo mío, en quien he confiado; El que allana mi pueblo delante de mí.

On je ljubav moja i tvrđava moja, zaštita moja, izbavitelj moj, štit moj za koji se sklanjam; on mi narode stavlja pod noge!

Oh JEHOVÁ, ¿qué es el hombre, para que de él conozcas? ¿Ó el hijo del hombre, para que lo estimes?

Što je čovjek, o Jahve, da ga poznaješ, što li čedo ljudsko da ga se spominješ?

El hombre es semejante á la vanidad: Sus días son como la sombra que pasa.

Poput daška je čovjek, dani njegovi kao sjena nestaju.

Oh JEHOVÁ, inclina tus cielos y desciende: Toca los montes, y humeen.

Jahve, nagni svoja nebesa i siđi, takni bregove: i zadimit će se!

Despide relámpagos, y disípalos, Envía tus saetas, y contúrbalos.

Sijevni munjom i rasprši dušmane, odapni strijele i rasprši ih!

Envía tu mano desde lo alto; Redímeme, y sácame de las muchas aguas, De la mano de los hijos de extraños;

Ruku pruži iz visina, istrgni me i spasi iz voda beskrajnih, iz šaka sinova tuđinskih:

Cuya boca habla vanidad, Y su diestra es diestra de mentira.

laži govore usta njihova, a desnica krivo priseže.

Oh Dios, á ti cantaré canción nueva: Con salterio, con decacordio cantaré á ti.

Pjevat ću ti, Bože, pjesmu novu, na harfi od deset žica svirat ću.

Tú, el que da salud á los reyes, El que redime á David su siervo de maligna espada.

Ti daješ pobjedu kraljevima, koji si spasio Davida, slugu svojega. Od pogubna mača

Redímeme, y sálvame de mano de los hijos extraños, Cuya boca habla vanidad, Y su diestra es diestra de mentira.

spasi mene, oslobodi me iz ruke tuđinske; laži govore usta njihova, a desnica krivo priseže.

Que nuestros hijos sean como plantas crecidas en su juventud; Nuestras hijas como las esquinas labradas á manera de las de un palacio;

Daj da nam sinovi budu kao biljke što rastu od mladosti svoje; a kćeri naše kao stupovi ugaoni, krasne poput hramskog stupovlja;

Nuestros graneros llenos, provistos de toda suerte de grano; Nuestros ganados, que paran á millares y diez millares en nuestras plazas:

da nam žitnice budu pune svakog obilja, s plodovima svakojakim u izobilju;

Que nuestros bueyes estén fuertes para el trabajo; Que no tengamos asalto, ni que hacer salida, Ni grito de alarma en nuestras plazas.

ovce naše plodile se na tisuće, plodile se beskrajno na našim poljima; stoka naša neka bude tovna! U zidinama nam ne bilo proboja ni ropstva ni plača na ulicama našim!

Bienaventurado el pueblo que tiene esto: Bienaventurado el pueblo cuyo Dios es JEHOVÁ.

Blago narodu kojem je tako, blago narodu kojem je Jahve Bog!