Psalms 94

Ó Senhor, Deus da vingança, ó Deus da vingança, resplandece!
Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
Exalta-te, ó juiz da terra! Dá aos soberbos o que merecem.
Υψωθητι, Κριτα της γης αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
Até quando os ímpios, Senhor, até quando os ímpios exultarão?
Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
Até quando falarão, dizendo coisas arrogantes, e se gloriarão todos os que praticam a iniquidade?
Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
Esmagam o teu povo, ó Senhor, e afligem a tua herança.
Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
Matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida ao órfão.
Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
E dizem: O Senhor não vê; o Deus de Jacó não o percebe.
Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
Atendei, ó néscios, dentre o povo; e vós, insensatos, quando haveis de ser sábios?
Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
Aquele que fez ouvido, não ouvirá? Ou aquele que formou o olho, não verá?
Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
Porventura aquele que disciplina as nações, não corrigirá? Aquele que instrui o homem no conhecimento,
Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
o Senhor, conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.
Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
Bem-aventurado é o homem a quem tu repreendes, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei,
Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον
para lhe dares descanso dos dias da adversidade, até que se abra uma cova para o ímpio.
δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
Mas o juízo voltará a ser feito com justiça, e hão de segui-lo todos os retos de coração.
Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
Quem se levantará por mim contra os malfeitores? Quem se porá ao meu lado contra os que praticam a iniquidade?
Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
Se o Senhor não tivesse sido o meu auxílio, já a minha alma estaria habitando no lugar do silêncio.
Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
Quando eu disse: O meu pé resvala; a tua benignidade, Senhor, me susteve.
Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
Quando os cuidados do meu coração se multiplicam, as tuas consolações recreiam a minha alma.
Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
Pode acaso associar-se contigo o trono de iniquidade, que forja o mal tendo a lei por pretexto?
Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
Acorrem em tropel contra a vida do justo, e condenam o sangue inocente.
Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
Mas o Senhor tem sido o meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu refúgio.
Αλλ ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
Ele fará recair sobre eles a sua própria iniquidade, e os destruirá na sua própria malícia; o Senhor nosso Deus os destruirá.
Και θελει επιστρεψει επ αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.