II Corinthians 3

Começamos outra vez a recomendar-nos a nós mesmos? Ou, porventura, necessitamos, como alguns, de cartas de recomendação para vós, ou de vós?

Пак ли започваме да се препоръчваме? Или и ние, както някои, имаме нужда от препоръчителни писма до вас или от вас?

Vós sois a nossa carta, escrita em nossos corações, conhecida e lida por todos os homens,

Вие сте нашето писмо, написано в сърцата ни, узнавано и прочитано от всички хора;

sendo manifestos como carta de Cristo, ministrada por nós, e escrita, não com tinta, mas com o Espírito do Deus vivo, não em tábuas de pedra, mas em tábuas de carne do coração.

и става явно, че вие сте Христово писмо, произлязло чрез нашето служение, написано не с мастило, а с Духа на живия Бог, не на плочи от камък, а на плочи от плът – на сърцето.

E é por Cristo que temos tal confiança em Deus;

И ние имаме такава увереност спрямо Бога чрез Христос;

não que sejamos capazes, por nós, de pensar alguma coisa, como de nós mesmos; mas a nossa capacidade vem de Deus,

не че ние сме способни от само себе си да съдим за нещо като от нас си, но нашата способност е от Бога,

o qual também nos capacitou para sermos ministros duma nova aliança, não da letra, mas do espírito; porque a letra mata, mas o espírito vivifica.

който ни направи способни да бъдем служители на нов завет – не на буквата, а на Духа; защото буквата убива, а Духът оживотворява.

Ora, se o ministério da morte, gravado com letras em pedras, veio em glória, de maneira que os filhos de Israel não podiam fixar os olhos no rosto de Moisés, por causa da glória do seu rosto, a qual se estava desvanecendo,

Но ако служенето на онова, което докарва смърт, написано с букви, издълбани на камък, стана с такава слава, че израилевите синове не можеха да гледат Мойсей в лице заради блясъка на лицето му, който преминаваше,

como não será de maior glória o ministério do espírito?

как служенето на Духа няма да бъде с по-голяма слава?

Porque, se o ministério da condenação tinha glória, muito mais excede em glória o ministério da justiça.

Защото, ако служенето на онова, което докарва осъждане, стана със слава, служенето на онова, което докарва правда, го надминава много повече по слава.

Pois na verdade, o que foi feito glorioso, não o é em comparação com a glória inexcedível.

Защото и онова, което е било прославено, не е било прославено в това отношение, поради славата, която превъзхожда.

Porque, se aquilo que se desvanecia era glorioso, muito mais glorioso é o que permanece.

Защото, ако преходното беше със слава, колко повече ще бъде в слава трайното!

Tendo, pois, tal esperança, usamos de muita clareza no falar.

И така, като имаме такава надежда, пристъпваме с голямо дръзновение

Não como Moisés, que punha um véu sobre o rosto, para que os filhos de Israel não firmassem os olhos na terminação do que é abolido.

и не сме като Мойсей, който слагаше покривало на лицето си, за да не могат израилевите синове да гледат края на това, което преминаваше.

Mas o entendimento deles ficou cego. Pois até o dia de hoje, quando se faz a leitura da antiga aliança, o mesmo véu permanece, que em Cristo é abolido.

Но техните умове бяха заслепени. Защото и до днес същото това покривало стои при прочитането на Стария Завет, като не се открива, защото то се отмахва в Христос.

Mas, até o dia de hoje, quando Moisés é lido, o véu está posto sobre o coração deles.

Но и до днес при прочитането на Мойсей покривало лежи на сърцето им,

Contudo, quando se voltar ao Senhor, o véu será removido.

но когато Израил се обърне към Господа, покривалото се отмахва.

Ora, o Senhor é aquele Espírito; e onde o Espírito do Senhor está, aí está a liberdade.

А Господ е Духът; и където е Господният Дух, там е свобода.

Mas todos nós, com rosto descoberto, contemplando como num espelho a glória do Senhor, somos transformados de glória em glória na mesma imagem, como pelo Espírito do Senhor.

А ние всички, с открито лице, гледайки като в огледало Господната слава, биваме преобразявани в същия образ от слава в слава, като от Господния Дух.