Psalms 10

Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
quare Domine stas a longe dispicis in temporibus angustiae
Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
in superbia impii ardet pauper capiantur in sceleribus quae cogitaverunt
Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
quia laudavit impius desiderium animae suae et avarus adplaudens sibi
Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
blasphemavit Dominum impius secundum altitudinem furoris sui non requiret
Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
nec est Deus in omnibus cogitationibus eius parturiunt viae eius in omni tempore longe sunt iudicia tua a facie eius omnes inimicos suos dispicit
Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
loquitur in corde suo non movebor in generatione et generatione ero sine malo
Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
maledictione os eius plenum est et dolis et avaritia sub lingua eius dolor et iniquitas
Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
sedet insidians iuxta vestibula in absconditis ut interficiat innocentem
Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
oculi eius robustos tuos circumspiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in cubili insidiatur ut rapiat pauperem rapiet pauperem cum adtraxerit eum ad rete suum
Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
et confractum subiciet et inruet viribus suis valenter
Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
dixit in corde suo oblitus est Deus abscondit faciem suam non respiciet in perpetuum
Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
surge Domine Deus leva manum tuam noli oblivisci pauperum
Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
quare blasphemat impius Deum dicens in corde suo quod non requirat
Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
vides quia tu laborem et furorem respicis ut detur in manu tua tibi relinquuntur fortes tui pupillo tu es factus adiutor
Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
contere brachium impii et maligni quaeres impietatem eius et non invenies
Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
Dominus rex saeculi et aeternitatis perierunt gentes de terra eius
Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
desiderium pauperum audit Dominus praeparasti ut cor eorum audiat auris tua
Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
ut iudices pupillum et oppressum et nequaquam ultra superbiat homo de terra